آبادان پیش از جنگ چه معضلاتی داشت؟

هنگامی که پای صحبت های قدیمی های شهر آبادان می نشینی ؛ توصیف شهری را می شنوی که انگار مدینه ی فاضله ای بوده در میان شهرهای کشور ! آیا این شنیده ها واقعیت دارد؟

آبادان ؛ شهری است نو بنیاد که با آمدن پالایشگاه در این شهر ؛ بر سر زبان ها افتاد. انگلیسی ها در ساختن این شهر نقش بسزایی داشتند. آنها شهری را بنیان گذاشتند که در ایران نمونه شد. اما آیا با تمام این اوصاف ؛ آبادان پیش از انقلاب شهری گل و بلبل بود؟ آیا در این شهر کوچه های خاکی وجود نداشت؟ آیا در آن آبادان ؛ همه خوشبخت بودند؟ فقیر وجود نداشت ؟ کودکان کار وجود خارجی نداشتند؟ آیا شهروندان آبادانی در ناز و نعمت بسر می بردند یا انکه تنها بخشی از شهر و ساکنانش در ناز و نعمت بودند؟ اینها پرسش های مهمی هستند که باید بدنبال پاسخ صحیح و قانع کننده ای بود.

تئاترشهر؛ در سبد نیازمندی های خانواده آبادانی قرار گرفت

تئاتر در آبادان مسبوق به سوابق نیک و درخشانی است. بعضی ها معتقدند که یکی از کارگزاران شیخ خزعل تا قبل از روی کار آمدن رضاخان، در نزدیکی اداره گمرک امروزی آبادان، تماشاخانه ای تاسیس کرده بود و هنرمندانی به بازی های شعبده و نمایش مشغول بودند.

البته با توجه به نوع ساخت باشگاه ها و سینماهای متعلق به شرکت نفت کاملاً مشهود است که از این سالن ها به عنوان آمفی تئاتر نیز استفاده می شد.

با ذکر این نکته که قدمت سینماهای آبادان به جنگ جهانی دوم برمی گردد و دلیل ساخت ؛ استفاده ی افسران عالی رتبه ارتش و کارکنان شرکت نفت انگلیس بوده است. «شهید علی صیادی» هنرمندی بود که با تشکیل گروه تئاتر در آبادان در سالهای ۴۰ و ۴۱ فعالیت های مستمری را آغاز کرد.

نعمت الله لاریان، محسن حاتمی نژاد، بیژن افکار، بهمن عیوق، مجید زارعکار از هنرمندانی بودند که با وی همکاری نزدیکی داشتند.

 

منطقه آزاد اروند باغ سبز استان خوزستان

سازمان منطقه آزاد اروند با هدف رشد و توسعه ی شهرهای آبادان و خرمشهر ایجاد شد. از سال ۱۳۷۴ که این سازمان پای به عرصه وجود گذاشت ؛ مسوولان وقت این سازمان اصرار داشتند که به مردم منطقه بقبولانند که اینجا منطقه آزاد صنعتی است و نه تجاری.دلیل این امر هم این بود که کسی به فکرش خطور نکند که املاک و دارایی های غیرمنقول خود را نوعی سرمایه گذاری ارزیابی کند. حتا این سازمان در ابتدا محدوده ای با عرض ۵ کیلومتری برای خود ترسیم کردند تا منطقه آزاد اروند را کسی جدی  نگیرد.

با آمدن دولت تدبیر و امید ؛ از این منطقه رونمایی تازه ای صورت گرفت و کل آبادان و خرمشهر را شامل شد و بحث حاکمیت آن نیز جدی شد.

حویزاوی از شهرداری آبادان می رود؟

محمد حویزاوی شهردار سابق خرمشهر و شهردار فعلی آبادان است. او در خرمشهر توسط شورای این شهر کنار گذاشته شد و بعد از مدتی با چراغ سبز یکی از نمایندگان فعلی آبادان و فرش قرمز ده تن از اعضای شورای شهر آبادان ؛ در کمال ناباوری سمت شهرداری آبادان را تصاحب شد.

حویزاوی از اهواز شارژ شده و متعلق به آن دیار است. او محصول لابی افراد قدرتمند مستقر در اهواز است اما حالا سکان دار آبادان است. شهری که شهردار شدن در آن کار چندان دشواری نیست. آبادان پیش از این نیز شاهد حضور شهردارانی از همین قسم بوده است.

اعضای شورای شهر آبادان را دوست نداریم

شورای شهر آبادان را دوست نداریم برای اینکه این شورا با مردم آبادان قهر بوده اند.

کارگر نامی که در فوتبال ایران جاودان ماند !

از سال ۱۳۱۷ شمسی به بعد ،تیم های طوفان، میهن،روئین تن، شاهپوری،نادری،فرهنگ، آزادگان،ایروان(ارمنی ها) در دو تیم کارگران و کارمندان ادغام شدند تا در حیطه فوتبال فقط سه تیم کارگر،کارمندان و راوز(خارجی ها) به فعالیت خود ادامه دادند که تیم کارگر سر آمد آنان گردید.

چه کسانی در منطقه آزاد اروند فقیرند؟

شهر آبادان با دارایی های بسیارش در زمره ی فقیرترین شهروندان جمهوری اسلامی ایران است.

به گزارش اروندپرس ؛ شکاف و اختلاف طبقاتی بویژه پس از ظهور منطقه آزاد اروند بیش از پیش در این شهر جنگ زده نمایان شده است.

 

تولد سازمان منطقه آزاد اروند که گمان می رفت برای روشنای افق ۱۴۰۰ شهرهای آبادان و خرمشهر باشد با گذشت دو دهه فعالیت ؛ جز کشاندن پای طبقه متوسط آبادان که غالبا کارمند می باشند به دایره ی فقر ؛ ره اورد دیگری نداشته است. طبقه ای که پس از باز شدن بیش از پیش چتر حاکمیتی سازمان منطقه ازاد اروند به یکباره زیر سنگینی مضاعف هزینه های مسکن کمر خم کرد و استخوانش شکست.

شهردار محله از نظریه تا واقعیت

مدت زمانی است که شهرداری شهرستان آبادان طرحی تحت عنوان «شهردار محله» را کلید زده است که بنا بر آن هر محله ای یک فرد امین و تلاشگر را به عنوان نماینده و در اصطلاح شهردار محله بر می گزیند که پیگیر مسایل و مشکلات محلی ایشان گردد .

دیوارهای آجر چین بی روح

آدم ها را می توان دسته بندی کرد. مثلا آدم ها دو دسته اند، سه دسته اند و ….
تعداد دسته ها را فعلی که درباره آن بحث می شود مشخص می کند. از نظر فعل قابل بحث این متن، آدم ها دو دسته اند یا کلا مرتب اند یا هپلی.

آدم های هفت رنگ که بعضی هاشان مسوولیت هم گرفته اند

یک دفعه در خلوت تنهائی ام متوجه شدم که بعضی از آدم ها جلد زرکوب دارند و بعضی دیگر جلد ضخیم و عده ای هم جلد نازک. برخی از آدم ها با کاغذ کاهی داخلی چاپ می شوند و بعضی هم با کاغذ خارجی مرغوب، بعضی از آدم ها مثل قصه هزار و یک شب هستند که هر کسی داستانی در باره شان می گوید و عده ای هم ترجمه شده اند.