مساجد و حسینیه ها را مراکز فرهنگی ببینیم
مساجد و مراکز فرهنگی باید پایلوت فرهنگی آبادان و خرمشهر قرار گیرند.
انبوه جمعیت فعال و غالبا جوان آبادان و خرمشهر دلدادگی فراوانی به محیط های مذهبی نظیر مساجد و حسینیه ها دارند. توجه ی به این ظرفیت بسیار موثر از سوی متولیان این اماکن می تواند در ارتقای فرهنگ عمومی جامعه تاثیر شگرفی داشته باشد.
نگاه بسته و یکسو از طرف متولیان امور مساجد و حسینیه ها نوعی افتراق و دیوار کشی فرهنگی را در جامعه موجب شده است در حالی که فرهنگ غالب بر مناطق مختلف ایران و بویژه دو شهر آبادان و خرمشهر مبتنی بر آموزه های دینی است.
شهرهای آبادان و خرمشهر در طول دو ماه محرم و صفر پر از شور و نشاط دینی می باشند و این در حالی اتفاق می افتد که کمترین بهره از این فرصت و ظرفیت در جهت همسویی فعالیت های فرهنگی و تجمیع آنها در اماکن مذهبی نمی شود.
در ایام محرم بویژه در دهه اول شاهد برگزاری چندین نمایش با حال و هوای تعزیه و نیز سبک های متفاوت و در عین حال کاملا مذهبی و دینی توسط هنرمندان خلاق آبادانی نظیر آقای رضا چوپان بودیم که در یک مورد شاهد اجرای نمایش « بزنگاه ابلیس» این کارگردان ارجمند آبادانی در حسینیه ی هندیجانی های این شهر بودیم که با استقبال گسترده ای هم همراه بود. در واقع حرکت مبتکرانه ی آقای رضا چوپان در کشاندن میدان نمایش به مساجد و حسینیه ها را باید حرکتی نوآورانه تلقی کرد که همسو با تغییرات وتحولات زبانی و روایی هنر نمایش مبتنی بر آموزه های دینی و مذهبی بود.
باید پدیرفت که هنر و زبان ارتباط ان با مخاطبان تابع بی چون و چرای تغییرات و تحولات زبان فرهنگ می باشد. این تغییر زبان و رفتار صرفا در جهت کیفیت و ورژن نوع بیان و ارائه است و در هدف هیچ تغییری رخ نمی دهد. درست همانند احکام ثانویه که با توجه به وضعیت حال جامعه از سوی مراجع عالیقدر ابلاغ می گردند.
رضا چوپان را پیشرو در این نگرش مهم و درست ارزیابی می کنیم و انتظار داریم که متولیان فرهنگی آبادان و خرمشهر نیز در این خصوص به ابزارها و شیوه های نوین روی اورند تا هر چه بهتر و بیشتر و موثرتر با جامعه ی متحول شده ی جوان امروزی ارتباط برقرار نمایند.
مهرداد معماری
رسانه اجتماعی اروندپرس
