موضوع آب و فاضلاب آبادان فعلا حل شدنی نیست

وقتی می گوییم نظارت هوشمندانه وجود ندارد به این معناست که مثلا در موضوع انتقال زندان لین ۱۰ احمدآباد به بیرون از شهر سال هاست که فقط قول می شنویم درحالی که یکی از بزرگترین مشکلات روان سازی فاضلاب شهری ؛ حداقل در منطقه ی احمدآباد ؛ وجود این زندان است.

تمام داستان به زمان بازسازی بازمیگردد و این که در آن سال ها ؛ ستاد های بازسازی آبادان و خرمشهر با تشخیص مقامات بالا صرفا سرعت دادن به بازسازی را مد نظر داشتند و توجهی به کیفیت بازسازی نداشتند.

آبادان را ساختند اما با چه کیفیتی؟ از مردم خواستند تا برگردند. تعداد کمی از مردم برگشتند و چون دیدند شهر خلوت است ؛ روستاییان شهرهای مجاور را ترغیب کردند که به آبادان بیایند تا این که موفق شدند جمعیت ساکن را آبادان را به عدد حدود ۶۰ درصد جمعیت پیش از جنگ برسانند.

با رونق دوباره شهر ؛ مشکلات زیرساختی نظیر آب ؛ برق ؛ تلفن و فاضلاب یکی یکی نمود پیدا کرد . سیاست های ولنگارمآبانه ی وزارت نیرو در برداشت از سرچشمه های کارون و عدم نظارت درون استانی در بخش آلاینده ها و پساب های صنعتی خطرناک و ایضا توسعه ی خودخواهانه ی نیشکر در اطراف شبه جزیره آبادان و برخی مناطق خرمشهر و اهواز و شادگان موجب شد که آب شرب این مناطق شور و بد طعم بشوند.

اینها در کنار ضعف مدیران ارسالی به آبفای آبادان و عدم نظارت هوشمندانه فرمانداران و نمایندگان وقت طی سال های ۱۳۷۹ تا ۱۳۹۴ موجب شد که مشکلات فاضلاب شهری هر روز ابعاد تازه تر و وخیم تری پیدا کند تا جایی که اینک و در خرداد ۱۳۹۴ باز هم مشکلات فاضلاب شهری در صدر معضلات شهری آبادان قرار دارد.

وقتی می گوییم نظارت هوشمندانه وجود ندارد به این معناست که مثلا در موضوع انتقال زندان لین ۱۰ احمدآباد به بیرون از شهر سال هاست که فقط قول می شنویم درحالی که یکی از بزرگترین مشکلات روان سازی فاضلاب شهری ؛ حداقل در منطقه ی احمدآباد ؛ وجود این زندان است. زندانی که به گفته ی مسوولان زیربط بیشتر از ظرفیت اسمی خود پذیرش داشته است و بگفته ی آبفای آبادان ؛ عدم رعایت زندانیان در نریختن انواع قوطی های پلاستیکی در فاضلاب زندان ؛ موجب شده که هر از چند وقتی فاضلاب احمدآباد سرریز بشود.

احمد سیاحی معاون عمرانی استانداری خوزستان در حاشیه بازدید از مشکلات فاضلاب شهرهای آبادان و خرمشهر اظهار می کند: در این دو شهر به دلیل بالا بودن سطح آب‌های زیرزمینی و ریزشی بودن زمین، هزینه اجرای شبکه فاضلاب بالاتر از سایر شهرها است. از طرفی به دلیل مسطح بودن زمین برخلاف شهری مانند تهران که حتی یک ایستگاه پمپاژ در طول هزاران کیلومتر شبکه فاضلاب ندارد به دلیل دشت بودن منطقه به ایستگاه پمپاژهای متعدد (بیش از ۸۰ ایستگاه پمپاژ) نیاز است و نکته دیگر اولویت بندی جبهه‌های کاری متعددی است که آغاز شده و به دلیل نبود اعتبار نیمه کاره رها شده‌اند.

علی اکبر علیمرادی مدیرعامل آبفای خوزستان نیز در این بازدید گفته : برای اجرای فاضلاب یا باید اعتبارات را دولت تامین کند یا از مردم بگیریم و بر حسب قانون هم تا زمانی که شبکه اجرا نشده، مسئولیتی نداریم. بنابراین اگر اعتبارات کاهش پیدا کند یا به هر دلیلی مشکل مالی پیش بیاید، روند اجرای پروژه‌ها کند می‌شود.

با این احوالات عرض شده به نظر می رسد مردم آبادان حالاحالاها نباید انتظار داشته باشند که مشکل فاضلاب آبادان حل بشود.