قهرمانان را دوست داریم. برای اینکه افتخار آفرینی آنان را ببینیم به هر ترفندی دست می زنیم تا در قاب جادویی تلویزیون ؛ به طور مستقیم بیننده ی قهرمانی شان باشیم. بجز فوتبالی ها که تخم دو زده برای این مملکت و ملت میگذارند و روی چشمانمان جای دارند ! الباقی رشته ها توسط مسوولان و نه ملت ؛ نخودی فرض می کنند.
وقتی مسعود شجاعی برای دیدار با خانواده اش به آبادان می آید همه درها را می زنیم تا این ارزنده قهرمان ملی فوتبال را ببینیم و با او عکس یادگاری بیاندازیم. اما وقتی قهرمانان دیگر رشته های ورزشی از مسابقات به خانه بازمیگردند اصلا انگار نه انگار کسی با مدال آمده است.