همیشه در همه جا گفته ایم که ما سر آمد فوتبال ایران بوده ایم که آنهم بی دلیل نبوده است. فوتبالیست های آبادان دیگر تیم ها ی جام تخت جمشید و تیم های ملی را بارور کرده اند، چرا که آبادان زمانی به گزارش اروندپرس؛ مهد ورزش و پرورش جوانان ورزشکار بود بر خلاف اکنون که سازندگی در فوتبالش سیر نزولی را طی کرده است و متاسفانه بعد از پایان جنگ تنها نماینده شهرش در لیگ برتر را به بازیکنان وارداتی واگذار نموده است.
اکنون کمتر از تعداد انگشتان دست بازیکنان بومی در تیم صنعت نفت وجود دارد و سهمی بسیار اندک از استعدادهای آبادان در این تیم می بینیم.
درگذشته های دور در دهه های سی و چهل ؛ فوتبال آبادان به اوج خود رسید که در اواخر دهه چهل و اوائل دهه پنجاه، بیش از سی تیم فوتبال در این شهر فعالیت داشتند که پنج تیم آن در فوتبال کشور خودی نشان میدادند.
یکی از تیم هائی که در اواخر دهه سی تا اواسط دهه چهل (از سال۱۳۳۸ تا۱۳۴۵) در فوتبال شهرمان رشد ونمو کرد تیمی در محله بهار (از ایستگاه ۸ تا۱۲ ) بود که با ادغام از چند تیم محلی بوجود آمد که بعدها به نام « دارائی» معروف شد.
بچه های این تیم را فردی به اسم «ماشاالله سپهری» به دور هم جمع نمود تا در فوتبال آبادان خودی نشان دهند و در فوتبال کشور مان مطرح شوند . بازیکنانی چون، محمود اعتمادی،محمد دهباشی، احمد حمیدی و برادران قندیل ،حسن ایزدبخش و….
تیم دارائی روز به روز در فوتبالمان معروف تر شد که با یک اختلاف در بازیکنان باعث شد که بالاخره این تیم مردمی هم منحل شود.
تیم دارائی درسال های اوج خود:
ایستاده از راست : گازرزاده (سرپرست تیم)، مسعود مشایخی،هوشنگ ده بالیان،عظیم الشان، غلامرضا (گرگو)دوانی، علی قندیل، غلامعلی خلاقی ،محمد دهباشی، ماشاالله سپهری؛سبحان زاده(موسس تیم)
نشسته از راست؛ حسن ایزدبخش،؟،حسین قندیل، قاسم اقلیما،؟.
جلیل صفری
عکس از محمد مسیبی