مسوولان آبادان بخوانند…فوری!!
گاه و بی گاه برخی از سر ذوق زدگی و یا جو گیری و یا احیانا بخاطر وجود خبرنگاران اظهاراتی می فرمایند که ارزش آگاهی دهندگی ندارد.
نیوزآبادان : اگر سخنران و خطیب مسلح و مجهز به علوم و فنون گویندگی و خطابه نباشد و نداند راجع به چه موضوعی دارد حرف می زند بقول اهل فن رشته کلام از کفش رفته و دچار مهمل گویی می شود که در این صورت هم خود و هم مخاطبین را درگیر رخوت و بی میلی می نماید.
گاهی در مجالسی مشاهده می شود که برخی مسوولان ریز و درشت محلی حضور دارند و یهویی بدون اطلاع قبلی از آنها خواسته می شود که میکروفن دست بگیرند و به سخنرانی بپردازند.
اول آن که :مدیر بودن بویژه در شهرستان ها دلیلی بر توانایی در سخنوری نیست بنابراین تا دلتان بخواهد مدیر محلی سراغ داریم که جز پشت میز اداری شان و در جمع های ۵ نفر به بالا قدرت گویندگی ندارند.
دوم آن که : برخی خبرنگاران محلی بویژه از نوع استیجاری آن باید بدانند که ارزش خبر چیست آن گاه زور چماقی اقدام به ارسال و انتشار آن در خبرگزاری مربوطه نمایند.به همکاران خبری بر نخورد ولی وجدانا بعضی از خبرها خبر نیستند بلکه دو خط حاضری زدن فلان مسوول است با هدف تبلیغات.
سوم آن که : بعضی از مسوولان گرام ! کمی به خود زحمت بدهند و بجای کلی گویی های بی ارزش ؛ مطالعه و تحقیق و پژوهش کنند. بحمدالله این روزها مشق شب کارمندان از جزء گرفته تا کل ؛ شده نوشتن مشق شب و انواع مقالات و مثلا شرح حال برای ارتقای شغلی و اخذ امتیازات موثر و درج در پرونده !
چندی پیش یکی از مسوولان بهداشتی آبادان در جلسه ای رسمی اعلام کرد که آمار خودکشی در روستاهای آبادان افزایش معناداری داشته است . در همان جلسه فرماندار ویژه شهر دو دقیقه بعدش این ادعای ! مسوول ذیربط را تکذیب کرد . ما کاری به جابجایی آن مسوول دو روز بعد از این اظهار نظر نداریم و اصلا به ما ربطی ندارد که علت جابجایی دکتر جعفری به معاونت غذا و دارو چه بوده و این که این جابجایی ربطی به اظهاراتش در جلسه فرمانداری داشته و یا نه ولی این نکته به ما بعنوان اصحاب و فعالین رسانه ربط دارد که اگر اظهاراتی از سوی دکتر جعفری شده اگر بر پایه اطلاعات و آمار باشد را نمی توان در یک جمله کوتاه تکذیب کرد.
فراموش نکنیم دیوار حاشا همواره بلند بوده و هست اما آیا تکذیب چنین اظهار نظری در کمتر از دو دقیقه بر چه اصل علمی و با کدام سیاهه ی پژوهشی و اطلاعات آماری از سوی فرماندار ویژه صورت گرفت ؟ خدا کند که جایگاه و رتبه ی فرماندار محترم دلیلی بر این تکذیبیه آن هم بدون فوت فرصت نباشد.
موضوع دومی که بسیار حائز اهمیت است اظهارات کلی گویانه ی برخی مسوولان است. مثلا فلان مسوول در اظهاراتی عنوان می کند که آبادان بهترین شهر فرهنگی کشور است. در حالی که فعل و انفعالات چند سال گذشته و همچنین اظهار نظرات مسوولان و فعالین بخش های مختلف فرهنگی از جمله هنرهای نمایشی ؛ موسیقی ؛ هنرهای تجسمی ؛ سینما و کتابخانه ها و اظهاراتی مبنی بر آمار نگران کننده ی میزان مطالعه در شهر آبادان ؛ بسته بودن اکثر قریب به اتفاق سینماهای شهر و ضعف مفرط در بخش تجهیز سالن های نمایش و اصلا نبود یک سالن استاندارد ؛ نداشتن فرهنگسرا در شهر و لاغرتر شدن هر روزه ی اوضاع اقتصادی دو سه نشریه ی هفتگی خصوصی ؛ نبود تصمیم گیرنده ی واحد در بخش های فرهنگی نظیر برگزاری و لغو متعدد کنسرت های موسیقی به بهانه های قابل تامل ؛ همه و همه نشان از انبوه مشکلات فرهنگی در این شهر دارد در حالی که فلان مقام مسوول به یکباره ادعا و اعلام می کند که آبادان بهترین شهر فرهنگی کشور است !
مسوولان آبادان از خرد تا کلان باید بدانند که اظهار نظرهایی این چنینی دردی از دپارتمان کج و معوج فرهنگ در آبادان دوا نخواهد کرد .
تا همین چند سال پیش نمایندگان آبادان در مجلس ؛ جزو ساکت ترین و بی تحرک ترین بودند و وقتی هم ـ سالی یک بار ـ از فرصت تریبونشان استفاده می کردند ؛ مردم و شهر آبادان را مظلوم و مستحق توجه بیشتر و کشیده شدن دست نوازش بر سرشان معرفی می کردند. آن نمایندگان تلاش داشتند با مظلوم نمایی و استفاده از ادبیات سائلی ؛ شهر و مردمش را کم توقع و محروم از بسیاری امکانات معرفی نمایند در حالی که توسل به این شیوه در قاموس سیاستمداران هیچ جایی ندارد و موضع ضعف انگاشته می شود.نکته اینجاست ؛ همان قدری که عجز و لابه و گفتن ندارم ندارم بی تاثیر است و مشکلی را حل نمی کند ؛ پاک کردن صورت مسئله و ادعای « همه چی آرومه ! من چقدر خوشبختم !!» نیز بی تاثیر و منفعلانه است.
اظهاراتی نظیر « بهترین شهر فرهنگی کشور آبادان است » باید با ارائه مدارک و مصادیق باشد و این مصادیق در زمان حال موجود باشد. حتا بیان و ارائه مدارک و مستنداتی برای نشان دادن طلایی بودن آبادان در فلان دهه ؛ تنها مناسب دیباچه های تاریخ فرهنگ این مرز و بوم است و در این زمان (۱۳۹۳ خورشیدی) کارایی نداشته و مدرک و سندی محسوب نمی شود فلذا آن دسته از مسوولانی که در توجیه ادعاهایشان ؛ اسناد ۴ دهه پیش را رو می کنند بدانند که ره به جایی نمی برند ضمن آن که مردم ؛ بویژه نسل تحصیلکرده و جوان آبادان نیز با این اظهارات خوشمزه کامشان شیرین نمی شود.
پیشنهاد می کنیم که مسوولان اگر دستشان می رسد برای ارتقای سطح خدمات فرهنگی و غیره آبادان گام بردارند در غیر این صورت با افتخار کردن به چهار دهه پیش ـ مثلا ناآگانه ! ـ صرفا در حال به به ؛ چه چه کردن مدیریت مدیران آن سال ها پرداخته اند. این که آبادان شهری بین المللی بوده , اینکه آبادان روزی روزگاری چنان بوده است و چنین ؛ اینکه آبادان در بسیاری خدمات شهری جزو اولین یا اولین ها بوده ؛ اینکه آبادان ۱۷ سالن سینما داشته ؛ اینکه هنرمندان اجرای برنامه در آبادان را افتخاری بزرگ می دانسته اند ؛ اینکه جمعیت آبادان بیشتر از شهر مرکز استان ـ اهواز ـ بوده ؛ اینکه صبح ها جاده ی آبادان مملو از کارگرانی بود که از روستاها و اطراف برای کار به آبادان می آمدند؛ اینکه فرودگاه آن به معنای واقعی بین المللی بوده ؛ اینکه چند روزنامه اروپایی ـ انگلیسی و آمریکایی ـ همزمان در آبادان منتشر می شده است ؛ اینکه بازار روزنامه نگاری در این شهر داغ بوده است ؛ اینکه مسوولان آبادان مستقیما از سوی حکومت مرکزی انتخاب می شدند ؛ اینکه رییس آموزش و پرورش آبادان دارای مدرک دکترا بوده و همزمان رییس اداره کل فرهنک ( آموزش و پرورش) در مرکز استان دارای مدرک لیسانس بوده ؛ اینکه رییس شهربانی استان خوزستان سرهنگ بوده و رییس شهربانی آبادان تیمسار بوده و …..همه حکایت از خاص بودن این شهر دارد اما امروز آبادان با اشاراتی که در بالا ارائه شد کجا و حال و روز امروزش کجا؟!
بنابراین به مسوولان آبادان ـ البته غیر بومی هایش ـ توصیه می کنیم که زیاد به دنبال سوابق درخشان آبادان نباشند و بر سر مزار این شهر داغ مردم را تازه نکنند و در اظهاراتشان چیزهایی نگویند که بعد دیگران بیایند بگویند طرف …….
