مجاهد خذیراوی به حرف آمد

مجاهد خذیراوی که در سال ۸۰ با محرومیتی سنگین در فوتبال مواجه شده بود، می‌گوید کار خاصی نکرده و تنها به عنوان یک پسر ۱۶ ساله به یک جشن تولد رفته است ولی معتقد است که گویی او باید قربانی می‌شد تا حساب دست دیگران بیاید.

مجاهد خذیراوی که در سال ۸۰ با محرومیتی سنگین در فوتبال مواجه شده بود، می‌گوید کار خاصی نکرده و تنها به عنوان یک پسر ۱۶ ساله به یک جشن تولد رفته است ولی معتقد است که گویی او باید قربانی می‌شد تا حساب دست دیگران بیاید. این گوشه‌ای از حرف‌های مهمی است که مجاهد خذیراوی در دل دارد. او بار دیگر ماجرای حضور در یک مراسم تولد را بازگو می‌کند و می‌گوید باید قربانی می‌شد تا حساب کار دست دیگر فوتبالی‌ها بیاید. او در گفت‌وگوی اختصاصی با ما حرف‌های بسیار جالبی می‌زند.

بسکتبال آبادان در نقطه صفر

تنها مربی دارای مدرک درجه یک بسکتبال آبادان، بازیکن دعوت شده به اردوی تیم ملی دانشجویان ایران در سال‌های دورتر، سرمربی، سرپرست و بازیکن سابق تیم بسکتبال نفت آبادان، این روزها خانه‌نشین است، « سعید رحمانیان» با لباس ورزشی اما در عین حال به زوایه رفته در این فعالیت اجتماعی، به دفتر آوای خوزستان آمد تا از بسکتبالی که به گفته وی؛ در آبادان به نقطه صفر رسیده است صحبت کند، بسکتبالی که او روزگاری به خاطرش از سیب‌زمینی فروش، پول گرفت!

 

وضعیت امروز بسکتبال در آبادان را به چه صورت تحلیل می‌کنید؟
بدون تعارف، بسکتبال در آبادان به نقطه صفر رسیده است.
این نقطه صفر«مرگ» هم تعریف می‌شود؟

گفتگو با علی فیروزی

علی فیروزی پدیده ی دهه ۶۰ فوتبال ایران و خوزستان است. او گلزنی شش دانگ بود.از ویژگی های علی ؛ در خدمت تیم بودن می باشد. نام علی فیروزی در کنار دیگر بزرگان فوتبال آبادان امری اتفاقی نیست بلکه او مستحق چنین جایگاهی است. علی فیروزی در واپسین هفته های لیگ سال ۹۱ به نفت پیوست تا شاید چاره ای باشد برای جلوگیری از سقوط نفت به لیگ ۱ که خب همه می دانیم که ناکامی های نفت آبادان در لیگ آن سال  صرفا به مربی بر نمی گردد و از بازیکن گرفته تا دستان پنهان و آشکاری که آرزوی ناکامی این تیم را در سر داشتند و اتفاقا به یمن مدیریت غیر مسوول این تشکیلات و نیز هیئت مدیره ی هیچ کاره ی تیم  به هدف خود نیز رسیدند. با این مقدمه همکار ارجمندمان آقای سیروس گفتگویی انجام داده اند با آقای علی فیروزی این مربی آبادانی. 

درود به شما جناب آقای علی فیروزی لطفا خودتتان را معرفی کنید و کمی از فعالیتهای ورزشی که داشتید برایمان درود به شما جناب آقای علی فیروزی لطفا خودتتان را معرفی کنید و کمی از فعالیتهای ورزشی که داشتید برایمان بگویید تا عزیزانی که شما را نمیشناسند  با شما آشنایی پیدا کنند

سفیر برزیل:طرفدار صنعت نفت آبادان هستم!

سفیر برزیل کشوری که جام جهانی فوتبال را  برگزار خواهد کرد در گفتگو با دو رسانه ایرانی در خصوص فوتبال، جام جهانی، ایران و برزیل و نیز تیم فوتبال صنعت نفت و آبادان سخنانی گفته است.

سانتیاگو ایرازابال مورائو؛ او سفیر فوتبالی ترین کشور دنیاست در تهران. سفیر برزیل میزبان جام جهانی اما چهره اش نشان می دهد اصلا اهل بازی کردن فوتبال نیست و با خنده به خبرآنلاین می گوید:«برزیلی هستم اما چون فوتبال بلد نبودم سفیر شدم و امروز پیش شما هستم…»

در بخشی از این مصاحبه خبرنگار پرسیده است:

ما درایران استانی داریم به نام خوزستان و در خوزستان شهری به نام آبادان داریم. در آبادان تیمی به نام صنعت نفت هست که اگر به ورزشگاه این تیم بروید، پرچم های برزیل را می‌بینید. چیزی درباره این تیم شنیدید؟

قصه در جا زدن فوتبال آبادان

فوتبال آبادان مدت هاست که درجا می زند و سال هاست آوازه و شهرتش را از دست داده؛ امروز فوتبال آبادان در همان زمین های خاکی پیر و قدیمی، آرام آرام دارد به بوته فراموشی سپرده می شود.

بعضی تغییرات به آبادان رنگ نو و تازه ای داده اما زمین های خاکی فوتبال این شهر همان زمین هایی است که ۶۰ تا ۷۰ سال پیش بوده اند.

وقتی تیم صنعت نفت تشکیل شد فوتبال آبادان قدری درجا زد، اما نه به اندازه امروز.

گفتگو با حسن آل صفر مفسر ورزشی

/با درود به شما جناب آقای آل صفر لطفا خودتان را معرفی کنید و  از فعالیتهای ورزشی که داشتید برای خوانندگان وبسایت دانشنامه نیوز آبادان بگویید تا عزیزانی که شما   رو نمیشناسند با شما آشنایی پیدا کنند .متولد ١٣٣۵ خیابان پهلوی آبادان . در مدارس مهرگان ،سوسن ،کمال الملک و ٢۵شهریور تحصیل کردم . سپس به آمریکا آمدم و در ایالات یوتا در دانشگاه weber state مشغول به تحصیل در رشته علوم سیاسی و همزمان سر مربی فوتبال دانشگاه . در سال ١٩٨٣ در تلویزیون و رادیو در لوس آنجلس مشغول شدم . از ١٩٩٨ گزارشگری فوتبال را در کنار آقای مانوک خدابخشیان آغاز کردم که تا امروز در خدمت شما هستم. از طرفداران جم آبادان و بعد نفت آبادان .

حسن دشتی از فوتبال آبادان گفت

قصد داشت آبادان را به مقصد بندر انزلی ترک کند که با او تماس گرفته و به بهانه فعل و انفعالات فوتبالی تیم فوتبال زادگاهش قرار انجام مصاحبه را نهایی کردم؛ با وجود اینکه حسن دشتی؛ بازیکن و مربی سال‌های دورتر تیم فوتبال صنعت نفت آبادان بلیت سفر به سکونت‌گاه فعلی‌‎اش- بندرانزلی- را نیز در دست داشت، سفر به شمال کشور و کنار خانواده بودن را یک روز به تاخیر انداخت تا به دفتر هفته‌نامه آوای خوزستان بیاید و از دلتنگی‌هایش برای ما بگوید؛ از اینکه این روزها حرف زدن و سکوت نکردن در برابر مشکلات فوتبال شهرش برای حسن دشتی به وظیفه تبدیل شده است.

میزگرد با علی فیروزی ؛ابراهیم تهامی و نابینای ۱۱ ساله آبادانی

سال گذشته در چنین روزهایی بود که آن دو نفری که نیمی از خاطرات من در کودکی- به واسطه علاقه وافر به فوتبال- به دویدن ایشان در مستطیل سبز منتهی می‌شد، به جنگ کلامی در رسانه‌‎ها پرداختند؛ به خاطر فوتبال و به خاطر آن دویدن‌هایی که دیگر قابلیت خاطره شدن برای نسل‌های بعد را ندارند.

علی فیروزی و سید ابراهیم تهامی در کنار هم بودند تا بگویند و تاکید کنند که به خاطر علقه خاک نشدنی‌شان به روزهایی که مسافت شیراز تا مسجدسلیمان را با اتومبیل رنو طی کرده تا تنها فوتبال را دنبال کنند و نه حاشیه اکناف آن را؛ اینجا هستند، در آوای خوزستان.

آمدند و گفتند که کینه ندارند و برادرانه گاهی از یکدیگر دلگیر می‌شوند. برای تلطیف این نشست، آوای خوزستان میزبان میهمان دیگری نیز بود، کودکی که در هجمه پلشتی‌های موجود در فوتبال روز کشور، از زیبایی حرف می‌زد؛ از دل و از روشنی آن.