گفتگو با مهران طالبی؛ نوازنده و سازنده ی ساز

تا به حال به ذهنتان رسیده سازها و آلات موسیقی چگونه ساخته و به وجود می‌آیند و چه مراحلی را طی کرده تا به دست من و شما برسند؟ خوب است بدانید این کار به‌واسطه  هنرمندانی تولید می‌شوند که سال‌ها جوانی‌شان را در این راه گذاشته و امروز نتیجه تجربیاتشان، وسیله‌ای‌ست که به آن ساز می‌گویند. هنری بسیار ارزشمند که صنایع دستی تلقی می‌شود. مهران طالبی؛ نوازنده و یکی از کسانی‌ست که در آبادان کارگاه سازسازی دارد. او علی‌رغم کارِ با ارزشی که در زمینه تولید ساز در این شهر انجام می‌دهد، مهجور مانده و متولیان فرهنگی آن‌گونه که باید هنوز او را نمی‌شناسند.

  اولین تجربه‌های سازسازی

بنده در خانواده‌ای متولد شدم که هنر در آن جایگاه وسیعی داشت. برادرم مشوق اصلی من در این زمینه بود، ۹ یا ۱۰ سال بیش‌تر نداشتم که تصمیم گرفتم به تنهایی یک ساز بسازم. این آرزوی کوچک با یک تکه چوب، روغن نباتی قو و چند رشته سیم ترمز دوچرخه محقق شد. تا آن زمان سازِ سه‌تار را ندیده بودم و تنها به شکلی که در تخیلم از سه‌تار نقش بسته بود، اکتفا کردم و اتفاقا برای تجربه اول در سن ۹ سالگی بد نبود.

ریشه یابی نام اروند رود

از آن روزگار که بنیاد شاهنشاهی ایران گذاشته شد و سرزمین آشور به دست مادی‌ها و سپس بابل به فرمان کوروش گشوده گشت، اروند رود یا دجله همواره موجب آبادانی سرزمینهای غربی شاهنشاهی ایران بود و با سد‌ها و بند‌هایی که ایرانیان بر فرات و دجله ساختند این بخش از شاهنشاهی ایران از بارورترین و زرخیزترین نواحی ایران زمین کهن گشته بود و در کرانه پر نعمت این رود مدت چندین سده مداین، نیرومند ترین پایتخت‌های دوران کهن برپا بود و پادشاهان ساسانی از این شهر بر شاهنشاهی بزرگ و گسترده خود در شرق و غرب فرمان می‌راندند. این سرزمین تا هنگامی که بدست ایرانیان اداره میشد یکی از زیباترین جاهای روی زمین بود به طوریکه تاریخ نویسان رومی که از سرزمینهای سرسبز مدیترانه بدین سوی آمده بودند این بخش از خاک شاهنشاهی بزرگ را چنان آباد و سرسبز و خرم یافته‌اند که با شگفتی از آن یاد میکنند و در نوشته‌های خود آنجا را چون بهشت وصف میکنند.

گفتگو با مهرداد معماری مجری رادیو و تلویزیون

مهرداد معماری مجری باسابقه صدا و سیمای آبادان است که پیشتر از این در رادیوی بوشهر فعالیت داشته  است. متن کامل گفتگوی جنوبگان با ایشان را از نظر خواهید گذراند.

رویای کودکانه هر انسانی ؛ تمایل به یک شغل و صنف خاصی دارد.شما در کودکی علاقمند به چه شغل و کسب و کاری بودید؟

پیش از هر چیزی سلام عرض می کنم به همه ی خوانندگان این چند سطر و پیشاپیش تولد دوباره ی بهار طبیعت رو به تک تک آدم های شریف و دوست داشتنی خوزستان عزیزم تبریک و شادباش میگم.تا وقتی کودکیم به تعداد اندکی آرزو داریم و قطعا اولین آنها بزرگ شدنه آرزویی که اگر عمر یارا باشه محقق میشه. عرض به حضورتون من تا ۷ سالگی لکنت زبان شدید داشتم و از این بابت خیلی ناراحت و نگران بودم تا جایی که اصلا دلم نمی خواست به مدرسه برم چون می دونستم اونجا اذیت میشم.آرزو داشتم قصه گو می شدم که وقوع جنگ منو از آرزوهام دور کرد . بعدها بازیگر تاتر شدم و خیلی زود در رادیو مشغول به بازیگری و گویندگی شدم. زمانی که باید به شغل فکر می کردم دغدغه ی جنگ و ویرانی خانه و کاشانه ؛ منو از این حقم دور کرد.

گفتگو با حسن آل صفر مفسر ورزشی

/با درود به شما جناب آقای آل صفر لطفا خودتان را معرفی کنید و  از فعالیتهای ورزشی که داشتید برای خوانندگان وبسایت دانشنامه نیوز آبادان بگویید تا عزیزانی که شما   رو نمیشناسند با شما آشنایی پیدا کنند .متولد ١٣٣۵ خیابان پهلوی آبادان . در مدارس مهرگان ،سوسن ،کمال الملک و ٢۵شهریور تحصیل کردم . سپس به آمریکا آمدم و در ایالات یوتا در دانشگاه weber state مشغول به تحصیل در رشته علوم سیاسی و همزمان سر مربی فوتبال دانشگاه . در سال ١٩٨٣ در تلویزیون و رادیو در لوس آنجلس مشغول شدم . از ١٩٩٨ گزارشگری فوتبال را در کنار آقای مانوک خدابخشیان آغاز کردم که تا امروز در خدمت شما هستم. از طرفداران جم آبادان و بعد نفت آبادان .

گفتگو با علی شهابی مستند ساز آبادانی

از نان آوری زنان روستایی تا جشنواره میفست

مستند نسل، که مستندی ۲۰ دقیقه‌ای‌ست سال ۱۳۸۸ در شبکه استانی خوزستان و به تهیه‌کنندگی و کارگردانی علی شهابی‌نژاد از فیلمسازان صدا و سیمای مرکز آبادان تهیه و تولید شده و توانسته است به جشنواره میفست صربستان راه یابد. به همین مناسبت میهمان این هفته آوای خوزستان علی شهابی‌ست تا ما را با دیگر فعالیت‌ها و همچنین مراحل تولید نسل بیشتر آشنا کند.

ناصر امامی:من نقاشی ترانه ‌سرا هستم

ناصر امامی متولد سال ۳۵ یکی از نقاشان حال حاضر شهرستان آبادان است. او دانش‌آموخته‌ی دانشگاه هنر تهران از رشته‌ی نقاشی است و سال‌ها به عنوان دبیر هنرستان‎‌های هنر و گرافیک اشتغال داشت. وی علاوه بر نقاشی طی یک سال اخیر به شکل حرفه‌ای به ترانه‌سرایی نیز روی آورده است و تعدادی از ترانه‌هایش نیز توسط یکی از خوانندگان کشورمان اجرا شده‌اند.

شما خودتان را یک نقاشِ ترانه‌سرا می‌دانید یا یک ترانه‌سرای نقاش؟

گفتگو با سوفیک مانوکیان از ارامنه آبادان

ملت ایران از جمله ملت‌های در جهان هستند که در پیشینه تاریخی خود، مهمان‌نوازی و غریب‌نوازی را به بهترین وجه ممکن به نمایش گذاشتند. در این میان بعضی از شهرها و مناطق ایران در خصیصه فوق نسبت به دیگران سرآمد هستند. مردم آبادان؛ مردمانی هستند که در مهمان‌نوازی از گذشته‌های دور پیشتاز بوده و آثار و ساختمان‌های به جامانده از اقلیت‌ها، قومیت‌‌ها و مذاهب گوناگون نشانی بر این موضوع است. مساجد، حسینیه‌ها، قبرستان‌ها و صد البته کلیسای ارامنه یادگاری پابرجا و محکم از این خصیصه مقدس بشری در بین آبادانی‌ها است. از جمله ملیت‌ها و اقوامی که ایران را از دیرباز برای زندگی انتخاب کردند ارامنه بودند. ارامنه ایران از دوره شاه عباس صفوی برای فرار از قتل‌ عام ترک‌‌های عثمانی وارد کشورمان شده و در شهرهای مختلف از جمله اصفهان، تهران، تبریز، همدان، مسجدسلیمان، کرمانشاه، آبادان، اهواز و برخی شهرهای ایران اقامت کردند و البته عمده شهرهای تجمع ارامنه ایران اصفهان، تهران و تبریز است.

ارامنه آبادان با داشتن مدرسه، کلیسا، خانه‌های مستقل و دیگر امکانات، زندگی شادی را در آبادان قبل از انقلاب پشت سر گذاشتند ‌و این موضوع سبب شد که به قول تنها بازمانده زن ارمنی امروز آبادان؛ پیش از انقلاب در حدود هزار و ۷۰۰ خانواده ارمنی در این شهر ساکن باشند.

سابقه تاریخی مطبوعات در آبادان پیش از انقلاب

شهر آبادان بواسطه پالایشگاه پرآوازه اش در سطح بین الملل جای مناسبی برای بروز و ظهور اندیشه های نو بود از این رو مطبوعات که نشانه ای بر زندگی و پویایی فکر و اندیشه است در این شهر از سابقه ی درخشانی برخوردار است که تیتروار بدان اشاره می کنیم:

امیر نادریُم؛ بِچه خیابون اروسیه

آقای نادری خودتان را بیشتر معرفی کنید.

امیر نادری هستم،بچهء شهر نفت و تفت:آبادان.

و؟؟؟

اینجا آبادان؛ رادیو نفت ملی

شهرستان آبادان پس از تهران نخستین شهری بود که در روز ۱۲ آبان ۱۳۴۹ صاحب فرستنده تلویزیونی شد. برنامه های این فرستنده شامل موسیقی محلی، فیلم مستند و داستانی، خبر و مسابقات بود که به دو زبان فارسی و عربی پخش می شد، تا سال ۵۹ صدا و سیمای آبادان تنها مرکز تلویزیونی استان خوزستان بود. اما با شروع جنگ تحمیلی ، فعالیت های تلویزیونی به مرکز اهواز انتقال یافت و پس از بازگشایی و افتتاح صدا و سیمای مرکز آبادان در سال ۱۳۷۴، استان خوزستان دارای دو مرکز رادیو و تلویزیون آبادان و اهواز شد.

 

قبل از پیروزی انقلاب شهرستان آبادان از دو فرستنده رادیویی برخوردار بود، یکی متعلق به شرکت ملی نفت ایران و با نام رادیو نفت ملی که از سال ۱۳۳۲ به صورت ۲۴ ساعته به تولید و پخش برنامه می پرداخت و دیگری که در سال ۱۳۵۲ راه اندازی شد، به نام رادیو آبادان معروف بود.

“مالک جرموز” و “رادیوی نفت ملی”

یادی داشته باشیم از مردی که سمبل رادیوی نفت ملی است و صدای گرمش همچنان در گوش پدران و تاریخ ما طنین خواهد داشت؛ چه، تنها صداست که می ماند…