آبادان در محاصره ی مشکلات ریز و درشت است و تنها راه برون رفت از این محاصره که نتیجه کم خردی و حتا در مواقعی بی خردی مسوولان گذشته و حال آن است ؛ سپردن فرماندهی شهر به فرمانداری کاردان و جهادی است. فرماندهی که با کسی تعارف نداشته باشد. فرماندهی که فرماندار ویژه باشد و از بیان کاستی ها و احتمالا سقوط چند پله ای در رنکینگ فرمانداری های استان ؛ هراسی نداشته باشد.
ظاهرا در شورای شهر شهرداری آبادان همه چیز آرام است و روند کار بخوبی در حال حرکت اما این که این ارامش ناشی از چه چیزی باشد و جاده ی این حرکت تا چه مقدار صاف و بی دردسر است بعدها مشخص خواهد شد.
هر روز که می گذزد و هر شبی که به صبح ختم میگردد امید به بهبود اوضاع اقتصادی کمرنگ تر می شود و ناله ی دهک های بیشتری از جامعه بلند.اگر تا سال گذشته گرانی ها کمر نحیف دهک های پایین تر از طبقه ی متوسط جامعه یا همان مواجب بگیران دولتی را رنجور کرده بود اینک گروه های بیشتری فشار را احساس می کنند تا جایی که دیگر طبخ غذایی که گوشت در آن باشد کار هر کس نیست.
سالیان سال است که هزاران شغل خانگی شناسایی شده ، در چین و تایوان و تایلند و بنگلادش و هند و بسیاری کشورهای دیگر نقشی اساسی را در اقتصاد خانوارها و کشورهای یادشده ایفا می کند.
آبادان ؛ شهری با قدمت چند هزار ساله ولی شکوفا شده در قرن اخیر.
آبادان ؛ شهری لبریز از آب شیرین و نخلستان های سر به فلک کشیده که این روزها از تشنگی له له می زند و نخل هایش آب شور می خورند و مرگ را در آغوش گرفته اند.
بحث اتاق فکرها و لزوم تشکیل این اتاق ها و ضمانت اجرایی آن ها همواره مورد توجه مجامع فرهنگی ؛ هنری ؛ اقتصادی و سیاسی بوده است.
اصولا اتاق فکر محلی است برای هم فکری و آراستن اندیشه ها به مولفه خرد جمعی.اگر اتاق فکر ؛ با رعایت اصول اولیه و پایبندی بر اصل تعقل گروهی که هدف آن هم می باشد شکل گیرد قطعا نتایج مثبتی عاید جامعه هدف قرار می گیرد و بالعکس اگر در انتخاب اعضای اتاق فکر ؛ باری به هر جهت وار عمل نماییم و صرفا خالی نماندن صندلی ها و صرف شدن چای و شربت و میوه ملاک قرار گیرد ؛ فقط وقت خود را تلف نموده ایم.
تهاجم فرهنگی عبارت است از تلاش برنامه ریزی شده و سازمان یافته تمام یا بخشی از یک یا چند گروه اجتماعی ـ‌فرهنگی یا ملت یا جامعه یا تمدن و یا دولت، برای تحمیل مبانی و اصول اجتماعی، باورها، ارزشها، اخلاقیات و‌رفتارهای مورد نظر خویش بر سایر گروهها و جوامع و ارائه اطلاعات انبوه به ملتها منجر به تأمین سیاسی و‌اقتصادی و… کشورهایی بشود که از این حربه استفاده می‌کنند.
جنگ ۸ سال به طول انجامید و آن ۸ سال ؛ ۸۰ سال شهر را به عقب راند و مردمانش را در حلقوم نیستی قهر و آتش فرو بُرد.
حالا و پس از جنگ هشتاد ساله ! مردم آمده بودند که آبادان را آباد ببینند که …نشد.ویرانه ای دیدند که هر روز این و آن می آمدند و پُزِ سازندگی می دادند و آخرش هم نشد که بشود.مردم ماندند و غصه ی ویرانی های جنگ و ساخته نشدن و بر خرابه ها زندگی کردن به نام آبادان.
arvandpress : «چند تن از عناصر اخلالگر؛ سینما رکس شهر آبادان را به آتش کشیدند که در نتیجه قریب ۴۰۰ تن از تماشاچیان در آتش سوختند و جان خود را از دست دادند».این گزارش کوتاه درج شده در بولتن خبری ساواک در مورد توطئه ی دلخراشی بود که همچنان یادآوری آن ؛ دل مردم آبادان را می سوزاند.
آبادان در شامگاه ۲۸ مرداد ۱۳۵۷ حوالی ۱۰ شب به رنگ خاکستری با زبانه های نارنجی آتشی درآمد.اما برای توصیف جنایت هولناکی که در خیابان شهردار و ۳۰۰ متری مرکز فرماندهی پلیس این شهر رخ داد می بایست ضجه و فریاد زنان و مردان و کودکانی که در آتش زنده زنده می سوختند را نیز اضافه کرد.
arvandpress : جا دارد تبریک بگوییم و خدا قوت به دوستانی که قبل و بعد اسمشان همیشه ((کاندیدای نمایندگی)) و یا ((نماینده ی محترم…در مجلس شورای اسلامی)) پیشوند و پسوند است ودر کل خستگی ناپذیر و جان سخت مشغول ((خدمتگذاری)) در مناصب مختلف و عناوین مختلف به این مردم هستند و همیشه خودشان را با ملت، در صحنه نگه میدارند و از آنجا هم که ما ملت همیشه در صحنه هستیم و دوستان هم از ملت برآمدند پس با یک حساب دودوتا چهار تا حق مسلم دوستان مناصب مدیریتی و کلان از جمله مجلس و … می باشد و لاغیر.
اصلا” اینقدر ((شیرین)) است این ((خدمتگذاری)) برای برخی دوستان که رقابت بر سر آن به شدت بالاست و حتی تنه ی قانونی که چه عرض کنم تنه ی غیر قانونی هم مجاز است! اصلا” چه معنی دارد ما که داریم خوب خدمت میکنیم مردم هم به ما رای میدهند با این همه تجربه در مجلس ، صندلی به این گرم و نرم و راحتی را که این همه سال نگه داشتیم و زنبیل گداشتیم و به قول شاعر: خون دل ها خورده ایم… بگذاریم و برویم؟
آقا مگه نگفتند دود از کنده بلند میشه! خوب حتما یه چیزی میدونستند دیگه،حالا طرف تا بخواد بیاد مجلس و چند بار با اوتوبوس از ترمینال جنوب سوار شود و بیاید میدان بهارستان تازه اگر در اتوبوس میله هم گیرش بیاید بگیرد، خسته و کوفته میرسه مجلس نمیتونه کاری بکنه که! خوب ما میگیم ما با بی آر تی بلدیم چطوری بریم میدان بهارستان، هم زودتر میرسیم هم با انرژی تر!استدلال از این قوی تر چی میخواین ؟
از ضعف های مفرط و البته اساسی اکثر هفته نامه های آبادان ؛ نگاه اقتصادی به اخبار و مقالات خبری است. بعبارتی اهل خطر نیستند و جز یادگاری که تا حدود زیادی تولیدی کار می کند و از نظرگاه تعریفی ؛ فارغ از هم عقیدگی ما (اروندپرس) با آنان ؛ معنای تحلیل و رسالت هفته نامه ها را می دانند و می فهمند ؛ الباقی نشریات محلی ما نسخه ی مکتوب خبرگزاری ها هستند به اضافه ی یک یا دو صفحه رپرتاژ آگهی و چند تبلیغ یک چهارم و اگر میسر گردد یک مصاحبه با یک شهروند. همین و بس.
arvandpress : همه ساله با فرارسیدن ۱۷ مرداد و روز خبرنگار شاهد تحرکاتی در بین برخی نهادهای خبرساز و نیازمند دیده شدن در سطح شهر آبادان هستیم. این نهادها با بکارگیری انواع شیوه ها از جمله برگزاری نشست با خبرنگاران بدنبال آن هستند تا بار دیگر در حدقه نگاره نویسان قرار بگیرند. آیین هایی که غالبا جنبه تبلیغاتی دارد و اصحاب رسانه نیز با علم به این موضوع دعوت ها را استجابت نموده و ساعاتی از روز خود را سپری می کنند. نشست هایی که به کام مسوولان است و باز هم این خبرنگاران هستند که می بایست سکوت اختیار کنند.
جزیره آبادان را کمتر می شنویم اما اجازه بدهید نام مجمع الجزایر آبادان را بکار بندم. در این مجموع جزایر ؛ هر مدیری که می خواهد نشستی با خبرنگاران شهر برگزار کند ؛ اقدام به گزینش می کند و آنانی را دعوت می کند که کمترین چالش را با او داشته باشند. شاید برخی بگویند این حق میزبان است اما ما معتقدیم که خیر اینگونه نیست چرا که اهالی مطبوعات و خبر در هر شهر زیر نظر اداره فرهنگ و ارشاد اسلامی می باشند و جالب است که برخی مسوولان در تهیه دعوتنامه ؛ بر برخی نام ها خط قرمز می کشند و این به زعم ما یعنی جزیره ای عمل کردن و البته توهین آشکار به اداره فرهنگ و ارشاد اسلامی آبادان که متولی امور خبرنگاران شهر می باشد.
