شأن زن خرمشهری ، دست فروشی نیست
سالیان سال است که هزاران شغل خانگی شناسایی شده ، در چین و تایوان و تایلند و بنگلادش و هند و بسیاری کشورهای دیگر نقشی اساسی را در اقتصاد خانوارها و کشورهای یادشده ایفا می کند.
درکشور ما نیز از دیرباز مشاغل خانگی توسط زنان و مردان و پسران و دختران شهری و روستایی ، سرافرازی و نشاط را به خانواده ها و اقتصاد بسیاری استانها و شهرستانها نظیر اصفهان ومشهد و قم و تبریز و گیلان و مازندران، بخشیده است.
شهرستان خرمشهر با پیشینه ی تاریخی ، فرهنگی ، سیاسی و اقتصادی خیره کننده که روزگاری موتور محرکه ی بازرگانی کشور بوده و به سبب جنگ تحمیلی وسوء مدیریت سالیان پس از آن توسط همه ی دولتها ، از رونق و شادابی افتاده و روزگار عقب ماندگی و حضیض و تنگنا را شاهد است، حتی از این امکان به ظاهر ناچیزِ ایجاد و سازمان یافتن مشاغل خانگی نیز محروم است.
دسترسی به بازار سی میلیونی عراق و پنج میلیونی خوزستان و سازمان عریض و طویل و پرهزینه ی منطقه آزاداروند و هنرمندی و استعداد بانوان شهرستانهای خرمشهر و آبادان و بهره مندی از ادارات تقریبا بلا استفاده ی فنی وحرفه ای می توانست بانوان این دو شهرستان را ازدست فروشی در بازار که خلاف مروت و فرهنگ اسلام و ایران و ایرانی است،برهاند.
گوش اگر گوش تو و ناله اگر ناله ی من آنچه البته بجایی نرسد فریاد است
محمدصالح سواریان
- ۹۴/۰۶/۱۹