گرانی با گرایش مدیریت سیاسی

هر روز که می گذزد و هر شبی که به صبح ختم میگردد امید به  بهبود اوضاع اقتصادی کمرنگ تر می شود و ناله ی دهک های بیشتری از جامعه بلند.اگر تا سال گذشته گرانی ها  کمر نحیف دهک های پایین تر از طبقه ی متوسط جامعه یا همان مواجب بگیران دولتی را رنجور کرده بود اینک گروه های بیشتری فشار را احساس می کنند تا جایی که دیگر طبخ غذایی که گوشت در آن باشد کار هر کس نیست.

اگر تا دو سال فبل گفتن از گرانی ها و اختلالات روانی حاصل از آن در مطبوعات امری خطرناک و چسبیده به خطوط قرمز تلقی میشد اینک از وکیل مجلس گرفته تا حتی وزیر و خطیب جمعه نیز داد از گرانی ها دارند و هر یک با ادبیات خاص خود سعی در همراهی با مردم دارند تا شاید از این طریق  شایعه ی  نا آگاهی از کیفیت معیشت مردم  به سرانجام نرسد.

بی تردید مسوولیت اجرایی سیاست های مرتبط با معیشت مردم در دستان دولت و در صدر آن شخص رییس جمهور است. رییس جمهور سابق (محمود احمدی نژاد) در دیداری چند ساعته با اعضای کمیسیون تلفیق مجلس شورای اسلامی علل افزایش قیمت‌ها را ناشی از تحریم‌های اقتصادی، تورم ۱۵ درصدی از ناحیه اجرای هدفمندسازی یارانه‌ها، برخی سوء استفاده‌ گران و مدیریت ضعیف بخش‌هایی از دولت عنوان کرده بود هرچند که در گفتگوی چند ماه پس از آن در تلویزیون علل دیگری را بر شمرد . اما ایشان در در دهمین اجلاس روز جهانی مساجد اینگونه گفت :  اینگونه نیست که ما دور از مردم و جدا از آنها باشیم. می‌فهمیم که چه می‌گذرد اما ما در یک نبرد سنگین قرار داریم. دشمنان ما تمام توان خود را برای مقابله بدون سروصدا بسیج کردند. من در آینده ریز این مسائل را توضیح می‌دهم، چراکه اگر اکنون این مسائل را توضیح بدهم دو گروه از این موضوع خوشحال می‌شوند؛ اول، دشمنان و دوم، برخی از سوء‌استفاده‌ گران.

و ای کاش همان موقع گرچه باز هم دیر بود ایشان و تیم اقتصادی سیاسی اشان به طور عملی وارد گود می شدند تا مثل امروز دشمن چنین شادمان از گرفتاری های قاطبه ی مردم ایران نباشد. مردمی که شهروند قره العین بلاد اسلامی هستند.

همین  سه سال پیش بود که برخی از خطیبان جمعه از تریبون خود خطاب به مردمی که با دهانی روزه در هرم گرمای سوزان مرداد ماه ساعت ها در انتظار توزیع مرغ بودند نهیب میزدند که چه می شود مرغ نخوریم؟ و ای کاش آن خطیب پیش از بر زبان راندن چنان نهیب هایی ؛ از سفره های مردم طلب گزارش میکرد تا…

همین سه سال پیش بود که پروژه ی افزایش روزانه ی قیمت گروه لبنیات و دیگر مواد پروتئینی کلید خورد و هر هفته مسوولش می آمد و هشدار میداد که از شنبه تمام قیمت ها به ماه قبل باز می گردد که ای کاش چنین نمی گفت تا ما مردم کوچه و بازار و نشسته بر دم در حیاط خانه و ایستاده در صف اتوبوس …غره نمی شدیم که بگوییم چرا  دروغ می گویی!؟

همه می دانیم که نابرده رنج گنج میسر نمی شود و برای هر گنجی باید که رنج ها تحمل کرد . برای دست یابی به قله های رفیع پیشرفت بی تردید دشمنان این آب و خاک برنامه ها دارند و توطئه هایی در سر داشته و دارند و بسیاری از آن ها را عملی کردند و بسیاری را نیز در آینده عملی خواهند کرد اما به چه دلیل در این مقاومت جانانه که شرط اصلی اش به هم پیوستگی و اتحاد و همدلی است ؛ وعده و وعیدهایی می شنویم که نتیجه اش شکاف بین دولت و ملت است. به چه علت داد از عدالت اجتماعی می زنند اما  به پاس همین شعار هم اقدامی در کنترل بازار افسارگسیخته و کم کردن فشار از دوش  مردم آسیب پذیر به عمل نمی آورند.

آیا زمان آن نرسیده که بجای بکارگیری الفاظ و ادبیاتی غیر منطقی در پاسخ به علل گرانی ها و ارائه گزارش ؛ مجموعه اقدامات صورت گرفته چنان چه نا موفق بوده اید که قطعا نیز چنین بوده از مردم پوزش بخواهید .

از ویژگی های ملت بزرگ ایران ؛ صداقت و راستگویی است.این مردم با هر کس که صداقت داشته باشد پیمان و مودّتی مثال زدنی خواهد داشت. آن چه امروز همگان بدان واقفند شکست دولت پیشین و ناکارآمدی تیم اقتصادی آن در مبارزه با نابسامانی های اقتصادی است؛  تا جایی که خودرو سازان داخلی نیز رسما قیمت کالاهای بی کیفیت خود را به چند برابرافزایش دادند.هرچند که این روزها چوبش را می خورند ولی حقوق مردم چه می شود که طی این چند سال بهایی را از جیب پرداخته اند که باید به آنان برگردانده بشود.

هزینه های گزاف این همه نابسامانی را به جز ملت چه کسی یا کسانی باید بپردازند؟ آیا این موج گرانی با هر دلیل و عارضه ای که باشد ؛ مردم را رنجورتر نمی کند؟ گرچه دولت یازدهم تا حدودی توانسته اسب سرکش گرانی را قدری آرام نماید ولی همه چیز که روغن و شکر و مواد خوراکی نمی شود.این مردم برای پیشرفت نیازمند تکنولوژی برتر هستند و اینک که شرایط سیاسی ما با جهان در حال بهبود است در اسرع وقت به فکر ورود تکنولوژی برتر و نیز رفاهیات جامعه باشید.

نکته ی دیگری که در این باب لازم به بیان است ؛ عملکرد نمایندگان ملت در خانه ی ملت است. جای شک و شبهه ای نیست که مجلسی ها هم در ایجاد وضع موجود سهیم هستند و بی ارتباط نیست که رییس قوه مقننه در تیر ماه ۱۳۹۱ می گوید :« مشکل گرانی که این روزها در مایحتاج مردم نظیر نان، شیر، گوشت و مسکن بروز کرده است، جدا از خصومت دشمنان خارجی، از کاستی تدبیر درونی رنج می برد. وقتی مجلس در بحث هدفمندی یارانه ها اصرار داشت که ۳۰ درصد درآمد، به تولید کشور کمک شود یا با شیب ملایم این مسیر طی شود یک سلیقه تاکتیکی نبود.از سر بررسی عمیق کارشناسی این تصمیم گرفته شد که تولید کنندگان دامی و کشاورزی و صنعت با وضعیت فعلی مواجه نشوند از این رو معتقدم مهمترین مسئله ای که مجلس و کمیسیون ها و مرکز پژوهش ها باید به عنوان اولویت ملی در نظر بگیرند تمرکز بر ساماندهی وضع اقتصادی و کمک به دولت در تصمیم گیری به قاعده است».

نمی دانم به خاطر دارید یا نه ؛ در اوایل پیروزی انقلاب  بحث داغی در مجامع علمی و تخصصی مرتبط با قشر فرهیخته و روشنفکر جامعه بود مبنی بر اینکه تعهد یا تخصص؟ کدامیک بر دیگری رجحان دارد؟ همان موقع  بود که عده ای بر طبل تعهد می نواختند و می گفتند تخصص را می توان فرا گرفت اما چون تعهد امری اعتقادی و ایدئولوژیک است ؛ به دلیل اهمیت مسوولیت ؛ بر تخصص ارجحیت دارد. ای کاش همان بحث به گونه ای ادامه میداشت که بالاخره نتیجه ای منطقی عاید می شد. البته در طول سال های پس از دفاع مقدس در مقاطعی ؛ برخی دولت های پس از جنگ نگاهی متمایل به تخصص داشتند تا تعهد که به دلیل گسترده بودن بحث ؛ در زمانی دیگر بدان خواهیم پرداخت.

به هر تقدیر اینک که دشمنان این مرز و بوم کمر همت برشکستن عزم ملّی و وظیفه ی دینی و اسلامی ما بسته اند باید با  بکارگیری تمام توان تخصصی  خود به جنگ آنان برویم و استفاده از خرد جمعی ؛ مشارکت دادن تمام توان فنی و استفاده از متخصصین امر را مد نظر قرار بدهیم. باید بپذیریم که در راس یک تشکیلات تخصصی نیازمند فردی تحصیلکرده و نخبه در همان رشته می باشیم و اگر مسوولی را در پستی غیر تخصصی گماردیم نه تنها به  خود او که به متخصصان آن تشکیلات هم ظلم و توهین کرده ایم. مگر می شود من نوعی فیزیک بخوانم و بعد بشوم رییس شیمیدان ها؟!

ای کاش در انتصاب ها بجای دیدن جانب مسائل سیاسی و مهره چینی های مرسوم ؛ چون نظام آموزشی کشور عمل می کردیم و هر کس را با توجه به تخصصش و مدرک معتبرش – تاکید می کنم – مدرک معتبرش در مسوولیت ها می گماردیم تا چون امروز ؛ در بیان کاستی ها ها به کلی گویی نیفتیم و تقصیر را متوجه ی نیروهای غیر انسانی نظیر شیطان رجیم نیندازیم.

پایگاه خبری و اندیشه اروندپرس