پاسخگوئی واژه ای پیچیده است که هم اکنون بصورت یک واژه معمولی درآمده است. کلمه ای که در همین چند دهه یا پیش تر از آن به ندرت و صرفا به معنی و مفهوم نسبتا محدودی به کار گرفته می شود۰ پاسخگوئی در اساسی ترین مفهوم خود،به جوابگوئی در برابر یک شخص، به خاطر عملکرد مورد انتظار تعبیر می شود. پاسخگویی محکمه داوری است که در تعریف و تمجید از یکسو و سرزنش و ملامت از سوئی دیگر توزیع می گردد.
پاسخگو بودن خود دارای اشکال مختلفی است اما وقتی صحبت از این اصطلاح می شود منظور اصلی پاسخگو بودن یک مسئول یا دستگاه در برابر افکار عمومی است.اینکه بجز برخی نهادهای خاص که مشمول مسائل امنیتی می شوند و آن هم در مورد برخی موارد خاص و نه همه اعمال خود، بقیه دستگاه ها باید بصورت فعال جوابگوی تمامی تئوری ها ،برنامه ها و اعمال خود بوده و هیچ راهی را برای پنهان کاری و فرار از افکار عمومی جستجو نکند، بلکه در برابر هر برنامه و رفتار خود یک استدلال منطقی قابل دفاع داشته باشند و در برابر اشتباهات و تخلفات خود نیز صادقانه و به دور از تعصبات مدیریت قرون وسطایی، مسئولیت را پذیرفته و مسئله را موشکافی کنند تا از رخ دادن موارد مشابه در آینده جلوگیری شود از موارد حائز اهمیت در اداره یک دستگاه هر چند عریض و طویل است.