به چه دلیل نرخ بیکاری و یا از نگاه خوشبینانه اش نرخ اشتغال شهرهای آبادان و خرمشهر از سوی مسوولان ذیربط رسما به مردم اعلام نمی شود؟ و اگر این آمار محرمانه است و در نزد مسوولان موجود ؛ پس چرا طی دو دهه ی اخیر که مردم آواره به شهر جنگ زده اشان بازگشته اند همچنان معضل فقر و بیکاری بیداد می کند؟
arvandpress : شهرهای آبادان و خرمشهر همه روزه سهم بالایی در خبرهای اقتصادی استان و ایران دارند. گمرکات این دو بندر استراتژیک به همراه تاسیسات عظیم نفتی و پتروشیمی ؛ ساخت پایانه ها و دکل سکوهای نفتی ؛ کشاورزی و ماهیگیری و باغداری و بسیاری امور اقتصادی دیگر از جمله خبرهایی هستند که مرتبا رصد شده و مردم منطقه بدان ها می بالند. اما آیا از این همه در حرکت بودن چرخ های اقتصادی چراغ خانه ی مردم این دو شهر را روشن می کند؟
در تبلیغات انتخاباتی نمایندگان فعلی و ادوار این دو شهر برای مجلس همین دوره ی انتخابات مجلس شورای اسلامی یکی از نقاط اشتراک هر کاندیدایی موضوع اشتغال بود . موضوع مهمی که تو خالی بودن آن همه ادعا را همگان می دانند.
با تاسف بسیار باید اذعان داشت که نمایندگان حال و فعل آبادان و خرمشهر همچنان در سخنرانی های اینجا و آن جا که دعوت می شوند پیگیری دو موضوع نقطه ی مشترک آن هاست. اول ؛ تلاش در بکارگیری نیروهای بومی در پروژه ها ی شهری و روستایی و نفتی و صنعتی و دوم ؛حمایت از بنگاه های زود بازده بعنوان مسکن درد بیکاری و سر کار رفتن قاطبه ی جوانان.
