سرسبزی , عمران و آبادی ویژگی های مناطق توسعه یافته هستند.وجود منابع بزرگ و دائمی آب شیرین و خاک حاصلخیز و هوای مناسب باعث می شوند که منطقه ای خود را از دیگر مناطق یک جغرافیا جدا سازد.
شهر آبادان با برخورداری از آب و هوایی بیابانی و بسیار گرم و نیز قرار داشتن در مسیر تندبادها و توفان های نواحی بیابانی عراق و کویت و عربستان از جمله مناطقی است که علی القاعده نباید توقع داشت که سرسبز و خرم باشد. اما وجود دو رودخانه ی اروندرود و بهمنشیر در دو سوی شهر و مناسب بودن آب این دو برای امور زراعی و کشاورزی باعث شده که از زمان های قدیم محل مناسبی برای نخلداری و کشت و زرع انواع سبزیجات و صیفیجات باشد تا جایی که در مسیر آبادان به اروندکنار آنجا که چندین روستای کوچک قرار دارد با انبوه نخلستان هایی روبرو می شوی که دیدن آن ها و قدم زدن در کنار نهرهای موجود در نخلستان ؛ باور بدی آب و هوا و گرد و خاک های پی در پی و گرمای بالای ۵۵ درجه تابستان را دشوار می کند و گویی نخلستان ها ؛ آب و هوایی دیگر و مطبوع دارند.