حماسه کوی ذوالفقاری در روز ۹ آبان ۵۹، ادامه حماسه بزرگ مقاومت ۳۴ روزه مردمی در خرمشهر بود با این تفاوت که بعد از گذشت چهل روز از شروع تجاوز دشمن نیروهای مردمی و مدافعان آبادان خود را یافته بودند و به یک سازماندهی و انسجام نسبی دست یافته بودند. [۱]و با پشت سر گذاشتن تجربه جنگ در خرمشهر به خود باوری و اعتماد به نفس رسیده بودند و دوست و دشمن را شناخته بودند آنها با اطلاع از وضعیت مدیریت و فرماندهی حاکم بر صحنه عملیات دیگر مانند مدافعان خرمشهر منتظر عملی شدن و عده های مسئولین و رسیدن واحدهای سازماندهی و سلاحهای سنگین نبودند از طرفی با بسته شدن راههای زمینی منتهی به آبادان توسط دشمن امکان رسیدن نیرو و تجهیزات هم وجود نداشت. بنابراین عزم خود را جزم کرده بودند تا با اقتدا به شهدای کربلا در یک نبرد عاشورایی هر طور شده از سقوط آبادان جلوگیری نمایند.