شهر ما خانه ی ماست و برای این خانه باید که برنامه داشت.بیش از ربع قرن از پایان جنگ تحمیلی می گذرد و طی این عمر ؛ سکانداران دپارتمان شهرداری آبادان بیش از آنکه نگاه اصولی به مقوله ی عمران و زیبایی آبادان داشته باشند ؛ سیاست بزک کردن چند خیابان و محله را در دستور کار خود داشته اند. سیاستی کاملا نخ نما شده و حتی خنده دار.
گرچه طی سال هایی شاهد جرکت هایی سازنده – هر چند محدود – از سوی برخی شهرداران آبادان بوده ایم اما با نگاهی اجمالی به اوضاع نامناسب این شهر از حیث فضای سبز؛ مبلمان شهری ؛ نظافت عمومی ؛ اوضاع رقت بار بازار و کیفیت نامناسب آسفالت کوچه ها و محله ها و بسیاری از خیابان ها در می یابیم که نمی توان به مجموعه ی مدیریتی شهرداری آبادان از پایان جنگ تا به چند روز مانده تا نوروز ۱۳۹۳ نمره ی قابل قبولی داد.
در این یادداشت بی آنکه فعالیت و تلاش های شهردار فعلی آبادان را کم ارزش ارزیابی کنیم ؛ بنا به فعالیت های چشمگیرتر این تیم مدیریتی ؛ ضمن قدردانی از مهندس شیرازی و یارانش لازم است به مواردی اشاره نماییم که انتظار می رفت در دوره ی مسوولیت شیرازی – لااقل – قدم هایی در جهت رفع آن ها برداشته می شد.