کارکردهای استشهاد محلی در آبادان
استشهاد محلی یا همان گواهی ساکنان و معتمدین محل از جمله شیوه های قدیمی احقاق حق است که منجر به حقانیتی می شود اما این شیوه چند سالی است در شهر آبادانِ پس از جنگ شکل و شمایل دیگری پیدا کرده است.
آبادانِ پس از جنگ بواسطه ی هجوم غیر بومی های روستانشین برای سکونت در شهر دچار تغییرات عمده ای در مناسبات اداری گردید.
آمدن روستایی هایی که تا پیش از جنگ در حاشیه ی شهر آبادان به کشاورزی و دامداری و باغداری مشغول بودند موجب شد تا فرهنگ شهرنشینی و مناسبات مدنی جای خود را به فرهنگ روستایی بدهد که البته بروز حوادثی نظیر زخمی و کشته شدن تعدادی در مراسم عزا یا شادی بواسطه ی تیراندزی ها ؛ مبین همین مطلب است.
قصد تحلیل و تفسیر فرهنگ روستایی و عشایری را نداریم چرا که این فرهنگ در جای خود بسیار ارزشمند و رفیع می باشد اما اجرای مفاد آن ولو بخشی از آن در جامعه شهری موجب برهم خوردن بسیاری مناسبات مدنی شده و می شود.برای مثال اهالی یک محله با نوشتن استشهاد محلی خطاب به شهرداری می خواهند که به معضلات محله شان رسیدگی کند! در حالی که شهرداری و یا هر نهاد و ارگان خدمت رسان موظفند که به محله ها سرکشی کنند و مشکلات و معضلات را مرتفع نمایند.
از دیگر مواردی که رنگ و بوی استشهاد محلی دارد ؛ چاپ و نصب بنرهای تقدیر و تشکر از فلان مسوول است که به دروغ زیر آن نوشته می شود از طرف جمعی از شهروندان یا جمعی از اهالی محل یا جمعی از کسبه.
واقعیت مطلب آن است که برخی مسوولان بویژه در نهادهایی که خدمت رسان هستند علاقمند به گسترش این وضعیت هستند تا جایی که مثلا به یکباره در فلکه مجسمه سابق بنر بزرگی مشاهده می کنیم که انتخاب هیئت رییسه شورای شهر را به آن ها تبریک گفته و در ذیل آن نوشته از طرف جمعی از شهروندان آبادانی !
به نظر می رسد ادامه این روند که سوء استفاده ی آشکار از نزاکت و نجابت و ساکتی !!! اکثر ساکنان شهر آبادان می باشد به اندازه ی کافی باعث عقب ماندگی های عمرانی و نیز گسترش بی سوادی و تابع ماندن در تصمیم گیری های بزرگ و سرنوشت ساز شده است که از آن جمله می توان به شیوه و کیفیت انتخاب اکثر قریب به اتفاق نمایندگان ادوار آبادان در مجلس شورای اسلامی اشاره نمود. انتخاب هایی که نه از دریچه ی بصیرت که از دروازه ی اطاعت محض از بزرگان قبایل و اتحاد برخی عشیره ها به مجلس راه یافته اند.
آبادان در شرایط کنونی نیازمند تقویت اندیشه و باز نمودن زاویه ی نگاه تخصصی به شهر و منطقه است خصوصا آن که با گسترش جغرافیایی منطقه آزاد اروند و حضور پر رنگ تر اصحاب و حلقه های قدرت وسیاست در منطقه بیم آن می رود که شرایط استعمار زدگی و استثمار بر شهر و دیارمان حاکم بشود. در این باره در آینده به تفصیل سخن خواهیم گفت.
توجه و تقویت نظارت های مردم نهاد در قالب سمن ها می تواند راهگشا بوده و موجبات حاکمیت دوباره ی اندیشه های مدنی را در شهر آبادان بشود.اداراتی نظیر شهرداری ؛ آبفا ؛ برق و مخابرات موظفند با نظارت دقیق و لحظه به لحظه ؛ معضلات را رصد نموده و اقدام به رفع معایب و نارسایی ها کنند و منتظر نمانند که مردم استشهاد محلی امضاء کنند.در این بین نقش رواب عمومی ها بسیار پر رنگ است و متاسفانه غالب روابط عمومی های دستگاه های ذکر شده به دلایلی از جمله ناتوانی و ناآگاهی و نداشتن تخصص لازم عملا ناکارآمد نشان داده اند.
پایگاه خبری و اندیشه اروندپرس
