گوش هایی که نمی شنوند ؛ دهان هایی که فقط حرف می زنند
۳۶ تابستان داغ از جهنم سینمارکس آبادان و جزغاله شدن حدود ۴۰۰ هموطن آبادانی در یکی از بزرگترین سونامی های تروریستی قرن می گذرد.
پرداختن به عمق فاجعه ی سینما رکس بدن هر انسان آزاده اندیش را به لرزه در می اورد. این که حدود ۶۰۰ انسان بی گناه برای تماشای یک فیلم به سینما بروند و به یکباره آتش قهر نادانی ها و اوج جهالت ها دامن گیر آنان بشود و نزدیک به ۴۰۰ تن زنده زنده در کوره آدم سوزی رکس سوزانده بشوند قلب ها را می آزارد.
اینک در سی و ششمین سالروز آن درد بزرگ و آن مصیبت فراموش ناشدنی از نبود این مناسبت دردآور در تقویم متحیر می شویم.
تقویم را ورق می زنیم و در هر صفحه ای مناسبت آن روز را ملاحظه می نماییم که قطعا هر یک پر اهمیت هستند. از سالروز رحلت فلان دانشمند تا تولد آن یکی و فلان حادثه در فلان شهر که تعدادی به دست سفاکان رژیم پهلوی به شهادت رسیده اند تا سقوط هواپیما و …. اما چند سالی است که خبری از ۲۸ مرداد و سالروز جنایت هولناک آدم سوزی در سینما رکس این شهر نیست. براستی چرا؟
چند سالی است که یکی از نمایندگان آبادان ـ بله تنها یک نفر از سه نماینده ـ در آستانه ی این روز در مجلس داد سخن می راند و اگر آبادان باشد بر سر مزار شهدای رکس حاضر می شود.
ما نه بنا داریم که ایشان را تحسین کنیم و نه می خواهیم آن دو نماینده ی دیگر را به وظایفشان آشنا اما می خواهیم بگوییم : آقایان ! بی تحرکی و بی توجهی شما به جان های داده شده در سینما رکس است که باعث حذف این مناسبت از تقویم شده است. قدری به خود آیید و فارغ از جبهه گیری های سلف جاهلان که بر هنوز بر طبل خود رایی خود می نوازند با نسلی همراه بشوید که آرمان های امام و شهیدان را پاس می دارند و در صحنه های مختلف این انقلاب عظیم اسلامی حضوری با بصیرت دارند و سربازان و حافظان آینده ی نزدیک این مرز و بوم هستند.
با تاسف بسیار باید اذعان داشت که برخی زیاده خواهان دیروز و سلف بیمار امروزشان همچنان بدنبال صید ماهی از رودخانه ای هستند که خود عامل گل آلودی اویند.
چرا در شهر آبادان ستادی برای گرامیداشت این فاجعه وجود ندارد؟ آیا جز این است که سید و سرور و مولایمان خمینی کبیر (ره) در همان مرداد ۱۳۵۷ خطاب به مردم آبادان پیامی سرشار از همدردی ابراز داشتند؟ آیا پیام امام را نادیده می گیرید و از کنارش با بی اعتنایی محض عبور می کنید؟
عملیات معدوم سازی بقایای سینما رکس تبدیل به سوژه ای ناب برای معاندین و ضد انقلاب خارج نشین و ایادی داخلی آن ها شد تا جایی که این عمل را دلیلی بر دست داشتن نیروهای انقلابی در آن فاجعه قلمداد نمودند ! براستی چه کسانی در آبادان دستور انهدام کامل بقایای سینما رکس را صادر کردند ؟
روی سخن ما با کسانی است که در مقابل تجمع چند جوان هنرمند و معتقد و متعهد که بدون حتا ریالی استفاده از بودجه و اعتبارات دولتی و حتا غیر دولتی در سالروز فاجعه سینما رکس آبادان در محل گلزار شهدای رکس ؛ چنان غوغایی بر پا می دارند که گویی متهمان اصلی آتش سوزی را به دام انداخته اند.
ما نمی دانیم شما اهل کدام دیار هستید اما این را خوب می دانیم که اکثر شهدای رکس از طبقه متوسط و رو به پایین آبادان بوده اند که نه برای دیدن فیلم های آن چنانی خارجی که برای دیدن فیلمی ایرانی که در زمان خود انقلابی محسوب می شد به سینما رفته بودند و این جماعت که در گلزار شهدا حاضر می شوند بواسطه ی احساس تکلیف است که می آیند نه چیز دیگر. پس این همه مخالفت های اشکار شما با این جماعت از چیست؟
اما جا دارد از صراحت لهجه ی حضرت حجت الاسلام والمسلمین حاج آقای ابراهیمی پور امام جمعه ی محترم آبادان و نیز حضرت آیت الله دکتر محمدی اصفهانی امام جمعه ی سابق و نیز آقای دکتر دهدشتی نماینده محترم مردم آبادان و تنی چند از فرماندهان بسیج و سپاه آبادان نظیر جاج مکی یازع و آقای قاسمی زاده نیز قدردانی نماییم که علی رغم تمام نامهربانی ها و نبود استراتژی منظم در سطح شهر در رابطه با این حادثه ابراز نظر نموده بودند و نیزدر سال گذشته نمایشگاه عکس “شقایق های سوخته ” را در محل سینما رکس آبادان برپا دارند و حتا توانسته بودند پای فرماندار و تنی چند از مسوولان را نیز بدانجا باز نمایند.
