مقام نخست فقر از آن آبادان است
برای ارائه ی تعریفی روشن از فقر مولفه های بسیاری وجود دارد که بیشتر بنا به تفدم و تاخر مولفه های فقر ؛ گاهی با تعاریف نسبتا متفاوتی روبرو می شویم. اما در کل فقر را به نداشتن و محروم بودن تعریف و توصیف می کنند.
محرومیت از امکانات رفاهی ؛ محرومیت از قوانین جاری کشوری ؛ محرومیت از فرصت های شغلی ؛ محرومیت از آموزش کلاسیک پیشرفته ؛ محرومیت از امنیت فراگیر و ....دهها بلکه صدها محرومیت دیگر در زمره ی تعاریف فقر می باشند.
غلامرضا صدیق راد مدیر کل بهزیستی استان خوزستان امروز میهمان آبادانی ها بود تا پرده از واقعیتی بردارد که هیچکدام از مدیران دولت های مهرورز نهم و دهم اجازه ی بیان آن را نداشتند و آن اعلام مقام نخست آبادان در سطح کشور در نبود سرپرست خانواده است! در پس این اعتراف تلخ می توان ده ها صفحه تحلیل هایی نوشت که طی سال های گذشته و هرگاه در مطبوعات محلی و یا سایت خبری تحلیلی نیوزآبادان نوشتیم ؛ انگ سیاهنمایی زده شد و البته که مدیران وقت دولت های نهم و دهم تابع مدیران بالادستی بودند تا با پیش گرفتن سیاست " همه چی آرومه ؛ من چقدر خوشبختم " ماله ای اساسی بر تلخی ها و ناهمواری ها بکشند ...بگذریم.
متاسفانه برخی از تحلیلگران همشهری در مقوله ی آسیب شناسی در خصوص فقر و علل آن ناخواسته اسیر گذشته ی طلایی این شهر می شوند و آبادان امروز را با آن سال ها مقایسه می کنند که نگارنده به شدت با این تفکر مخالف بوده و معتقدم آن آبادان دیگر وجود خارجی ندارد چرا که نه پالایشگاهش آن جایگاه را دارد و نه تاسیسات بندری اش و نه صیادی اش و نه نخیلاتش آندقامت سرو مانند را دارند.
اختلاف ماهیت آن آبادان با این آبادان از زمین تا ثریاست.در گفتگویی که با دکتر حمید حنظل عیدانی ؛ عضو شورای شهر آبادان و رییس کمیسیون اقتصادی این شورا انجام دادیم ایشان به بی توجهی و یا حداقل کم توجهی به سیاست های اشتغالزایی کوتاه مدت بویژه در بخش خدمات و مشاغل خانگی اشاره کرد.
دکتر حنظل عیدانی که دارای مدرک دکترای مدیریت بازرگانی با گرایش بازاریابی بین الملل از دانشگاه شهید بهشتی و نیز فوق لیسانس برنامه ریزی و تحلیل سیستم های اقتصادی است می گوید: با سیستم گداپروری و نگاه مصرف کننده ای به خانواده های بی سرپرست و بد سرپرست به شدت مخالفم. متاسفانه کمیته ی امداد امام (ره) بجای آن که حمایت هوشمندانه ای از این خانواده ها که بالقوه می توانند نیروی کار مولد و تولیدکننده باشند به دلیل آن که در بخش نظارتی دچار مشکل اساسی می باشیم هم در بحث ارائه تسهیلات و هم ارائه ی مستمری ناچیز آن قدر بد عمل کرده ایم که عملا جز تزریق نقدینگی به این خانواده ها اتفاق شایان دیگری رخ نداده که لازم است این کمیته و نیز دیگر نهاد حمایتی نظیر بهزیستی با نگاهی علمی و کارشناسانه در عملکرد خود تجدید نظر کنند.
این استاد دانشگاه در ادامه گفت: در شهر آبادان می توان با گسترش کالای همراه مسافر ؛ بطور مستقیم و غیر مستقیم اشغالزایی کرد. در مورد زنان سرپرست خانوار که بنا به اعلام رسمی مدیر کل بهزیستی خوزستان رتبه ی نخست کشور را داریم لازم است با ارائه ی بسته های حمایتی منتهی به به تولید و نه در قالب وام هایی که در مسیری دیگر مصرف می شوند به این خانواده ها کمک کرد تا خدایی ناکرده فقر موجب بروز اختلالات دیگر در سطح جامعه نشود.فراموش نکنیم که بنا به تعالیم اسلامی و آموزه های دینی برگرفته شده از سیرت ائمه اطهار علیم السلام ؛ فقر و تنگدستی ویرانگر است و در نهایت موجب تشدید ناامنی های ویران کننده در حوزه فلاح و رستگاری جامعه می شود.
وی با تاکید بر وظیفه ی ذاتی حکومت اسلامی در تلاش برای ایجاد بسترهای مناسب با هدف سعادتمندی شهروندان حکومت اسلامی خواستار توجه ی بیشتر و البته هوشمندانه و عالمانه ی مسوولان و مدیران مجموعه ی مدیریتی استان و شهرستان به این هدف متعالی شد.
دکتر عیدانی گفت: قبلا هم گفته ام و باز هم می گویم که مردم آبادان و خرمشهر باید در اسرع وقت طعم شیرین منطقه ی آزاد را بچشند .
وی در پاسخ به چرایی عقب ماندگی اقتصادی در خوزستان و بویژه آبادان گفت: در نگاه نخست گمان این است که خوزستان بعنوان قطب بلامنازع نفتی بودن و صنایع عظیم پتروشیمی و فولاد و دسترسی به آب های آزاد ؛ معدن اشتغال است اما با نگاهی ژرف در می یابیم که در مدیریت این فرصت های طلایی و استفاده بهینه از آن با عنایت به عدم تعریف صحیح از توزیع رشته های دانشگاهی درون استانی و منطقه ای و ضعف نظام آموزشی استان که بیشتر منبعث از نارسایی های تکنولوژیک و ابزار آزمایشگاهی و کمک آموزشی است عملا در بخش های مهندسی و مشاغل مورد نیاز صنایع استان ؛ شاهد حضور معنادار غیربومی ها هستیم و نیروی کار استان بیشتر در بخش های کارگری و بی نیاز به تخصص مورد استفاده قرار می گیرد. برای مثال در شهر آبادان خروجی دانشگاه ما بیشتر در دو رشته ی حسابداری و بازرگانی است در حالی که کمترین صندلی در دانشکده نفت آبادان که طبق آمار سال گذشته به تعداد انگشتان دو دست هم نمی رسد از آن جوانان آبادانی است. تعارف را کنار بگذاریم اینها دردهای مبتلا به ما هستند که اگر چاره ای اندیشیده نشود باز هم شاهد مهاجرت معکوس در وهله ی نخست و گسترش فقر و ناامنی در وهله های بعدی خواهیم بود.
