مصلحت اندیشی های مبتنی بر ترس کار دست آبادان می دهد

شهر آبادان را باید نمونه ی کاملی از یک  جامعه ای دانست که  مناسبات  موجود در آن در عین عاطفی بودن همراه با آلودگی به سیاست بازی است.

در این که  مردم آبادان گرم و صمیمی ؛ بی آلایش و بقول سخنرانان بومی و غیربومی ؛ کم توقع  با قید "باصفا"! هستند شکی نیست اما همین مردم در ساعات گرم روز خیلی زود از کوره در می روند و آن موقع هست که باید باشی و صمیمیت را از نزدیک ببینی و بشنوی که چگونه زبان به شکوه و شکایت باز می کنند و مشکلات عدیده ی شهر را فهرست می کنند.

 

جامعه ی مبتنی بر دموکراسی ملزم به تند دادن به قاعدهد ی بازی است. دولت جدید برآمده از خواست و اراده ی اکثریت جامعه است و بنابراین احترام گذاشتن به انتخاب اکثریت لازم است نظیر آن چه در انتخابات 88 در رد اعتراضات خیابانی به نتیجه ی انتخابات می گفتند و خب البته اکثرا قبول کردند و دست از اعتراض برداشتند.

اینک در سال 93 هستیم و فضای سیاسی کشور با آن دوران تفاوت زیادی کرده است. حالا دیگر تکروی و حاکمیت مطلق  جایی برای عرض اندام ندارد که عده ای بخواهند از صفا و صمیمیت دولت مردم مدار اعتدال سو استفاده کنند و با آویزان شدن به ارزش های پذیرفته شده ی جامعه  بخواهند تمام مشکلات  جامعه را نظیر بدحجابی ها  به گردن دولت یک ساله بیاندازند .خود این حضرات نیز می دانند که اوضاع فعلی جامعه در بخش های اجتماعی و اقتصادی نتیجه بی مبالاتی و بی توجهی محض و سو مدیریت دولت های اصولگرایی است که همین شما بی قید و شرط از رییس آن دولت حمایت می کردید.

شما را نمی دانم اما قطعا مردم مشکل نان دارند. شما را نمی دانم اما قطعا مردم  برای اینکه فرزندان تحصیلکرده اشان به سر کار بروند مشکل دارند. شما را نمی دانم اما مردم برای استفاده از امکانات رفاهی محدود در شهر با انواع ممنوعیت ها روبرو هستند. شما را نمی دانم اما مردم نیازمند شادی و نشاط به سبک و سیاقی که مربوط به دنیا و آخرت خودشان می باشد هستند.

اگر قرار باشد به نفد و نقبی جدی در خصوص اوضاع شهر آبادان در بعد آزادی های اجتماعی و احترام به حقوق مدنی مردم بپردازیم باید همان هایی را بگوییم که در قانون نظام جمهوری اسلامی ایران قید شده است. چرا در آبادان امروز ما باید شاهد انواع و اقسام دینداری های افراطی نظیر بدعت های مکرر و متوالی در عزاداری ها باشیم؟ چرا در اجرای مصوبات قانونی نهادهای رسمی نظیر فرهنگ و ارشاد اسلامی در برگزاری کنسرت های موسیقی باید شاهد انواع تمردهای مدنی نظیر تجمعات غیرقانونی  در مقابل نهادهای دولتی باشیم و از سویی دیگر شاهد عدم برخورد جدی و قانونی از سوی نهادهای محافظ امنیت جامعه با این بداخلاقی ها باشیم.

قبلا نیز گفته ایم و باز هم می گوییم که مردم را به دو گروه خودی و نخودی تقسیم کردن از سیاست های استعماری انگلستان در این کشور بوده که  متاسفانه امروزه گروهی تندرو  که حامی دولت  قبل می باشند دانسته و ندانسته همان کارهایی را می کنند که مورد نظر استعمار و استکبار است.آن چه که امروز بدان نیازمندیم وحدت رویه و اتحاد نظری و عملی در مقابل هجوم بی وقفه ی افراطی گران داعش است و در چنین اوضاعی  شروع بازی برای تصاحب نمودن کرسی های مجلس شورای اسلامی  در سال 94 آن هم با هر ابزاری که دم دست باشد اوج بی حرمتی به آرمان هایی است که  شهدای زیادی جان بر کف نهادند تا شاهد آزادی اخلاق و اندیشه باشیم.اصلا چرا گروه تندروی زیاده خواه موجود در آبادان اصرار دارند که همه چیز می بایست در کنترل آنان باشد ؟ آیا این ها زیاده خواهی نیست؟

متاسفیم برای لیدرهای این جریان افراطی که در فحاشی و هتک حرمت افراد ذره ای کوتاهی نمی کنند.و متاسفیم برای فرماندار ویژه ی آبادان که حاضر نشد در جشن بزرگداشت حماسه سیاسی مردم در 24 خرداد شرکت کند! فرماندار باید بداند که این کوتاهی اش در جهت حمایت از زیاده خواهان افراطی  قلمداد می شود و مطمئن باشد که عنقریب ناچار به دادن امتیازات بیشتری به این گروه سیاسی که انتخابات سال آینده را می خواهند می باشد.

شرکت در انتخابات حق مسلم هر شهروند ایرانی است و کسی حق ندارد برای مردم تعیین تکلیف کند و به کاندیداهای احتمالی توهین روا بدارد. قطعا شهبازی با فضای مجازی آشناست و نوشتار سایت های خبری تحلیلی محلی را رصد می کند و قطعا مقالات تند و توهین آمیز به همراه ترور شخصیت افراد قابل احترام جامعه شهری آبادان را ملاحظه کرده اند. براستی چه چیزی باعث می شود که این سه چهار سایت همخانه به خود اجازه می دهند از افراد نام ببرند و آیا اگر دو سه سایت دیگر محلی که دارای تفکرات اصلاحاتی و یا مستقل و اعتدالی هستند بر فرض محال همانند آن ها قلم بزنند و ترور شخصیت کنند ؛ فرماندار   باز هم بی تفاوت خواهد نشست؟مراسم روز 24 خرداد در جهت پاسداشت شعار حماسه ی سیاسی بود اما ظاهرا  مسوولان سیاسی شهر بنا به دلایلی کاملا نامعلوم از حضور در این حرکت مردمی و غیر دستوری حمایت نکردند؟ راستی چرا؟