نهم آبان ۱۳۹۵ در آبادان به ثبت رسید!+ گزارش تصویری

امروز نهم آبان ۱۳۹۵ بود و در چنین روزی عده ای از رزمندگان آبادانی نهم آبان ۱۳۵۹ میزبان مقامات و مسوولینی بودند که بقول مجری برنامه بزرگذاشت حماسه مردمی نبرد ذوالفقاری ؛ باید نشستن بر روی زمین ناهموار را تجربه کنند!

یاران نبردهای نفس گیر ماه های ابتدایی جنگ گرد هم آمده بودند. عده ای لبخند بر لب داشتند و عده ای هم آرام کناری نشسته بودند و نظاره گر بودند.

آن سال ها اکثرا نوجوانی بیش نبودند و حالا هر کدام سن و سالی داشتند. با هر کدام حرف می زدی دنیایی از خاطرات بود که تمامی نداشت. اما همگی در یک موضوع متفق القول بودند و آن لزوم برخورد با تحریف وقایع جنگ.

یکی از سخنرانان مراسم گفت : معمولا تحریف وقایع پس از مرگ قهرمانان رخ میدهد اما گویا دیگر اینطور نیست و در حالی که قهرمانان زنده اند تحریف اتفاق می افتد.

رزمندگان سال ۵۹ آبادان معتقد هستند که مسوولان امر حوزه دفاع مقدس در تمام سطوح کشوری ؛ استانی و شهرستانی باعث شده اند تا یک غیربومی ؛ تخیلات خود را جامه ی عمل بپوشاند و اقدام به تحریف حماسه ی ذوالفقاری کند.

البته به رزمندگان آبادانی سال ۵۹ هم انتقاد جدی وارد است و آن عکس العمل نشان ندادن طی این چند سالی است که آن غریبه ی همه کاره و پشت گرم ؛ هر آنچه خواسته انجام داده و اینان ساکت بوده اند.بقول یکی دیگر از سخنرانان مراسم که ماجرای زنی را تعریف کرد که در کتابش از آمبولانسی گفته که از بس تیر و ترکش خورده بود مجبور شدند با اره برقی دربش را باز کنند تا او بتواند پیاده بشود! . البته همان سخنران با انتقاد شدید از جمع حاضر از آنان خواست که وقایع درست را نگارش کنند.

پیش از شروع مراسم با یکی از فرماندهان خطوط دفاعی آبادان که برادر شهیدش نیز از فرماندهان وقت بوده صحبت کردم. ایشون چند باری برای معرفی عده ای که نمی خواست اسم هایشان را فاش کند از عبارت « خوب» و «بد» استفاده کرد. منظورش کسانی بود که در آن اوج درگیری ها ی پیش از ساماندهی نیروها در سال ۵۹ و اوایل ۶۰ برای دفاع در آبادان حضور داشته اند.

قطع به یقین برگزاری این همایش ؛ گرچه با تاخیر سه دهه ای بود اما بارقه ی امید و روزنه ی نوری بر نگاه های تاریکی است که همواره ازآن بعنوان « فقدان مدیریت خلاق در آبادان» نام برده ایم. مدیریتی که «بخشنامه گرا» ست. مثلا اگر شورای شهر یا معاونت اجتماعی فرهنگی شهرداری یا حتا بسیج سپاه آبادان وارد مقوله ی فرهنگ دفاع مقدس و اطلاع رسانی به نسل حاضر نشود  از چه کسانی باید انتظار داشت؟

آیا شورای شهر که از آن بعنوان پارلمان محلی نام برده می شود نمی توانست لااقل این روز را بر روی کاغذ هم که شده گرامی بدارد؟

در پایان جا دارد ضمن قدردانی از تمام دلسوختگانی که این روز را بیاد اهل نسیان آوردند تشکر ویژه ای بنماییم از رزمنده ی گمنام اما سربلند و باهمت و سرافراز ؛ برادر عبدالحسن تنها که در این چند سال یکه و تنها دژ ذوالفقاری را احیاء کرد بی آنکه کسی سراغش را بگیرد. همان دژی که امروز همه جمع شده بودند تا ضمن پاسداشت یاد  شجاعت و از جان گذشتگی های هم رزمان خود ؛ در حضور فرماندار ویژه و فرماندهی بسیج سپاه آبادان مراتب اعتراض خود را از تحریف صورت گرفته از سوی گروهی موسوم به فدائیان اسلام که درماه های ابتدایی جنگ از تهران به آبادان آمده بودند و در هتل کاروانسرا مستقر بودند به گوش ها برسانند.

رسانه اجتماعی اروندپرس

عکس ها از علی بختیاری