خبرنگاران متری چه کسانی هستند؟
برخی مشاغل در جامعه ی ما خطرناک هستند مثل معلمی مثل خبرنگاری ! تعجب نکنید توضیح خواهم داد.
بچه ها در مدرسه درس می خوانند و معلمان وظیفه ی تدریس به آنان را دارند. بچه ها نمایندگان رسمی خانواده ها در محیط مدرسه هستند بنابراین مدرسه را می توان مشتی دانست نمونه ی خروار.کیفیت جامعه را می توان در مدارس جستجو کرد و معلمان ؛ مشاهده گران این مدل اجتماعی.
در مدل اجتماعی مدارس انواع و اقسام نمایندگان اقشار جامعه حضور دارند از نمایندگان اقشار و طبقات کاملا متفاوت اقتصادی ؛ فرهنگی ؛ علمی گرفته تا فرزندان مسوولان از یقه سفید گرفته تا کت و شلواری ؛ از مردمی گرفته تا آن هایی که فقط رنگ و لعاب مردمی دارند …
خبرنگاران مثل معلمان هستند و بالعکس
خبرنگار اگر بخواهد بخوبی وظیفه اش را انجام بدهد باید به سراغ تک تک اقشار و طبقات برود و خبرنگار اختصاصی نشود. خبرنگار باید خبرنگار باشد نه عریضه نویس این و آن از یقه سفید گرفته تا آدم دست به جیب !
معلم هم اگر می خواهد معلم بماند باید که همه ی دانش آموزان را به یک چشم ؛ به یک ادبیات بنگرد و ارتباط برقرار کند.معلمی که مخاطب خاص داشته باشد معلم نیست که ملای خانگی است.
شغل حبرنگاری را به خبرنگارانی تبریک می گوییم که برای مردم و از مردم می نویسند ؛ و مراتب اعتراض و انزجار خود را خطاب به خبرنگارانی اعلام می کنم که بابت هر متر خبر خود پول می گیرند و براستی نام آنان را باید که خبرنگار متری نهاد.
پایگاه خبری و اندیشه اروندپرس
