رمز مطالبه گری در آبادان فاش شد
آبادان ؛ شهری با قدمت چند هزار ساله ولی شکوفا شده در قرن اخیر.
آبادان ؛ شهری لبریز از آب شیرین و نخلستان های سر به فلک کشیده که این روزها از تشنگی له له می زند و نخل هایش آب شور می خورند و مرگ را در آغوش گرفته اند.
آبادان ؛ شهری صنعتی که اندامش بوی نفت میدهد و مردمش با دل و جان بوی نفتش را پذیرا شده اند.
آبادان ؛ شهری که پیرترین پالایشگاه و پتروشیمی خاورمیانه در دل آن است .
آبادان ؛ شهری در نقطه صفر مرزی که هیچگاه در ۸ سال دفاع مقدس سقوط نکرد تا کابوسی بشود برای دژخیمان بعثی که این دژ؛ تسخیرناپذیر است.
آبادان ؛ شهری با سابقه ای درخشان در گردشگری صنعتی ؛ کشاورزی ؛ ورزشی و فرهنگی.
آبادان ؛ شهری که او را عروس خاورمیانه می نامیدند و پاریسی در دل ایران زمین.
برای توصیف آبادان بیش از هفت تیتر عنوان شده می توان نوشت . اما آبادان امروز ما با بسیاری از تیترهای گفته شده فاصله های بسیار گرفته تا جایی که در برخی از آنان ؛ حتا ردپایی هم باقی نمانده است.
به نظر شما تاریخ کدامیک از تیترهای بالا منقضی شده است؟
آبادان را با داشته هایش فراموش می کنیم چرا که جز آه و حسرت نصیبی نخواهیم داشت. معتقدیم آبادان امروز را می باید با آبادان سال قبل قیاس کنیم و اعتقاد داریم اگر به اینگونه قیاس عادت نماییم ؛ دست از زیاده خواهی ! بر خواهیم داشت.
معتقدیم آن چه آبادان را به بیماری لاعلاج مبدل ساخته ؛ آن است که آبادان را همانند سال های پیش از جنگ می خواهیم در حالی که ویژگی های محیطی و تغییرات گسترده سیاسی و نظامی در منطقه مانع جدی در سر راه مسیر بازگشت به آن سال هاست.
آبادان را با سال قبل مقایسه کنید تا راحت تر و ملموس تر بتوانید یقه ی مسوولان فعلی را بگیرید و از آن ها عمران و آبادی و رونق را مطالبه نمایید.
هر مسوول موظف است بیلان کاری خود را طی یک سال گذشته به جامعه اطلاع بدهد و این مردم هستند که حکم به ادامه حضور آن مسوول در آبادان خواهند داد یا خیر.
پایگاه خبری و اندیشه اروندپرس
- ۹۴/۰۶/۱۵